دوره 16، شماره 57 - ( 1-1401 )
جلد 16 شماره 57 صفحات 923-901 |
برگشت به فهرست نسخه ها
مهرآسا محبی1 
، کارن روحانی* 2، رضا نصیری لاریمی1
، کارن روحانی* 2، رضا نصیری لاریمی1
1- گروه حقوق بین‌الملل، واحد ساری، دانشگاه آزاد اسلامی، ساری، ایران
2- گروه حقوق بین‌الملل، واحد قائم‌شهر، دانشگاه آزاد اسلامی، قائم‌شهر، ایران
2- گروه حقوق بین‌الملل، واحد قائم‌شهر، دانشگاه آزاد اسلامی، قائم‌شهر، ایران
چکیده:
زمینه و هدف: از آنجایی که حق بر دریافت کمک بشردوستانه با حقوق بنیادین انسان‌ها دارای ارتباط مستقیم می‌باشد و از جمله حقوق بنیادین انسان‌ها می‌توان به حق حیات، حق غذا و حق آب و... اشاره نمود و این دسته از حقوق در زمره مصادیق حقوق بشر پس از تصویب اعلامیه جهانی حقوق بشر و میثاق حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی در قالب یک اصل کلی وارد واژگان حقوق بین‌الملل موضوعه شده است. همچنین با عنایت به اینکه یکی از اصول مهم و بنیادین نهضت بین‌المللی صلیب سرخ و هلال احمر، اصل انسانیت می‌باشد که بر اساس آن همه انسان‌ها به صرف انسان‌بودن نیازمند دریافت کمک‌های بشردوستانه بوده تا از این طریق آلام بشری‌شان کاهش یابد، لذا رسیدگی به این موضوع امری مهم تلقی می‌شود.
روش: این تحقیق از نوع نظری بوده، روش تحقیق به صورت توصیفی ـ تحلیلی می باشد و روش جمع‌آوری اطلاعات به صورت کتابخانه‌ای است و با مراجعه به اسناد، کتب و مقالات صورت گرفته است.
ملاحظات اخلاقی: در تمام مراحل نگارش پژوهش حاضر، ضمن رعایت اصالت متون، صداقت و امانتداری رعایت شده است.
یافته‌ها: رسیدگی به وضعیت آسیب‌دیدگان در مخاصمات مسلحانه و حوادث طبیعی یکی از موضوعات مهم در عرصه حقوق بین‌الملل و به ویژه حقوق بین‌الملل بشردوستانه می‌باشد. از طرفی حق بر دریافت کمک بشردوستانه با حقوق بنیادین بشر دارای ارتباطی نزدیک و به هم پیوسته است. به عبارت دیگر، نقض حقوق بنیادین انسان منتهی به نقض غیر مستقیم اعلامیه جهانی حقوق بشر به ویژه اصل انسانیت که دز زمره اصول نهضت بین‌المللی صلیب سرخ و هلال احمر است نیز می‌شود.
نتیجه‌گیری: برای تعیین حق بر دریافت کمک بشردوستانه باید دو شاخص را در نظر بگیریم: در وهله اول ارتباط حق دریافت کمک بشردوستانه با حقوق بنیادین انسان‌ها و در وهله دوم، ارتباط این حق با حقوق بین‌الملل بشردوستانه. به تعبیری دیگر در صورتی که نسبت به دریافت کمک بشردوستانه بی‌اعتنا گردیم، این امر سبب می‌شود فجایع انسانی بی‌شماری به بار آید و حتی در مواقع شدیدتر نقض این حقوق در زمره جنایت جنگی محسوب گردد، مانند گرسنگی اجباری. در این مقاله در نظر داریم مبانی نظری این حق را در راستای اسناد بین‌المللی بیان نموده و موانع و محدودیت‌های دریافت کمک بشردوستانه در مخاصمات مسلحانه و سوانح طبیعی را توصیف نماییم.
روش: این تحقیق از نوع نظری بوده، روش تحقیق به صورت توصیفی ـ تحلیلی می باشد و روش جمع‌آوری اطلاعات به صورت کتابخانه‌ای است و با مراجعه به اسناد، کتب و مقالات صورت گرفته است.
ملاحظات اخلاقی: در تمام مراحل نگارش پژوهش حاضر، ضمن رعایت اصالت متون، صداقت و امانتداری رعایت شده است.
یافته‌ها: رسیدگی به وضعیت آسیب‌دیدگان در مخاصمات مسلحانه و حوادث طبیعی یکی از موضوعات مهم در عرصه حقوق بین‌الملل و به ویژه حقوق بین‌الملل بشردوستانه می‌باشد. از طرفی حق بر دریافت کمک بشردوستانه با حقوق بنیادین بشر دارای ارتباطی نزدیک و به هم پیوسته است. به عبارت دیگر، نقض حقوق بنیادین انسان منتهی به نقض غیر مستقیم اعلامیه جهانی حقوق بشر به ویژه اصل انسانیت که دز زمره اصول نهضت بین‌المللی صلیب سرخ و هلال احمر است نیز می‌شود.
نتیجه‌گیری: برای تعیین حق بر دریافت کمک بشردوستانه باید دو شاخص را در نظر بگیریم: در وهله اول ارتباط حق دریافت کمک بشردوستانه با حقوق بنیادین انسان‌ها و در وهله دوم، ارتباط این حق با حقوق بین‌الملل بشردوستانه. به تعبیری دیگر در صورتی که نسبت به دریافت کمک بشردوستانه بی‌اعتنا گردیم، این امر سبب می‌شود فجایع انسانی بی‌شماری به بار آید و حتی در مواقع شدیدتر نقض این حقوق در زمره جنایت جنگی محسوب گردد، مانند گرسنگی اجباری. در این مقاله در نظر داریم مبانی نظری این حق را در راستای اسناد بین‌المللی بیان نموده و موانع و محدودیت‌های دریافت کمک بشردوستانه در مخاصمات مسلحانه و سوانح طبیعی را توصیف نماییم.
نوع مطالعه: پژوهشي |
دریافت: 1400/6/7 | پذیرش: 1400/10/11
دریافت: 1400/6/7 | پذیرش: 1400/10/11
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |