دوره 16، شماره 57 - ( 1-1401 )                   جلد 16 شماره 57 صفحات 110-95 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- گروه حقوق، دانشکده حقوق، دانشگاه عدالت، تهران، ایران
چکیده:  
زمینه و هدف: احترام به قرارداد‌های خصوصی افراد از اصولی است که در همه کشور‌ها الزامی است، البته باید توجه داشت در برخی از مواقع، قرارداد در شرایط ناعادلانه منعقد شده و یکی از طرفین قرارداد که معمولاً طرف قوی‌تر می‌باشد، اقدام به توافق می‌نماید که عوضین آن با یکدیگر به نحو فاحشی غیر متوازن است و قرارداد حاوی شروط ناعادلانه‌ای را به طرف ضعیف‌تر تحمیل می‌نماید و نمی‌توان نسبت به آن بی‌تفاوت بود، زیرا توازن حین قرارداد عدالت مطلوب است. نمونه بارز آن، قرارداد‌های خرید و فروش داروهای نایاب و یا قرارداد مربوط به اخذ دستمزد گزاف در پزشکی می‌باشد. هدف از این پژوهش بررسی این موضوع در جهت بهبود قوانین و عدالت قراردادی می‌باشد.
روش: موضوع تحقیق توصیفی ـ تحلیلی است. پس از مطالعه سوابق پیشین، نظرات و قوانین موجود، داده‌های جمع‌آوری‌شده و به صورت استدلال عقلانی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار می‌گیرند. در این زمینه سعی نموده که از مبانی نظری، تئوری‌های موجود، اصول و ضوابط حاکم استفاده شود.
ملاحظات اخلاقی: در پژوهش حاضر اصول اخلاقی ، صداقت و امانتداری رعایت شده است.
یافته‌ها: یافته‌ها حاکی از آن است که مقنن باید قوانینی را در جهت ایجاد عدالت قراردادی وضع نماید و یا به گونه‌ای قرارداد‌ها را تفسیر نمود که تا حد امکان از نتیجه ناعادلانه و غیر منصفانه آن کاسته شود.
نتیجه‌گیری: قانونگذار لازم است قوانینی کارآمدتری را وضع نماید تا در مواردی که شروط ناعادلانه و غیر منصفانه در قرارداد وضع می‌شود، ضمن رعایت کلیه قواعد حقوقی، آن را تعدیل یا ابطال نکند و عدالت قراردادی را بین طرفین قرارداد برقرار نماید.
نوع مطالعه: پژوهشي |
دریافت: 1399/5/6 | پذیرش: 1400/3/3

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.