دوره 16، شماره 57 - ( 1-1401 )
جلد 16 شماره 57 صفحات 430-415 |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- گروه حقوق خانواده، دانشگاه امام صادق (ع)، پردیس خواهران، تهران، ایران
چکیده:
زمینه و هدف: برای اولین‌بار در تبصره ماده 23 قانون حمایت از خانواده مصوب 1391، مسأله «منع تولید نسل» برای زوجینی که بیماری مسری و خطرناک دارند و انتقال بیماری، سلامت جنین را تهدید می‌کند، مورد توجه قانونگذار قرار گرفته است. اهمیت توجه به این مسأله بدین خاطر است که تولد جنین بیمار هزینه‌های گزاف درمانی، اقتصادی، فرهنگی، آمورشی و اجتماعی برای جامعه در پی‌خواهد داشت و افزون بر آن، حق سلامت جنین و سرنوشت کودک آینده را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
روش: روش مقاله کیفی از نوع توصیفی ـ تحلیلی و شیوه گردآوری داده‌ها کتابخانه‌ای و از طریق فیشبرداری انجام شده است.
ملاحظات اخلاقی: در روند پیشبرد پژوهش، امانتداری و اخلاق پژوهش مورد توجه نگارندگان بوده است.
یافته‌ها: باید توجه کرد که اقدام تقنینی گامی مؤثر برای بهبود وضعیت کیفی سلامت جنین و جامعه است، اما عدم توجه قانونگذار به ضمانت اجرای جامع و کامل، عملاً پیامدهای مفید و مثبت آن را خنثی کرده و از جمله چالش‌های حقوقی منع تولید نسل به شمار می‌آید، گرچه در تأمین حقوق و کیان خانواده اولویت با حاکم‌کردن ارزش‌های اخلاقی و متعالی، آمورش و فرهنگ‌سازی است و مداخله کیفری باید حداقل و آخرین راهکار باشد، اما در این مورد خاص به نظر می‌رسد با در نظرگرفتن ضمانت اجرای کیفری می‌توان عملاً از سلامت جنین و مصلحت عمومی صیانت و پاسداری نمود.
نتیجه‌گیری: یافته‌ها بر این نکته تأکید دارد که امکان جرم‌انگاری منع تولید نسل، در فرض مذکور وجود دارد و متناسب با آن می‌تواند ضمانت اجرای کیفری جهت اصلاح قانون پیشنهاد کرد.
روش: روش مقاله کیفی از نوع توصیفی ـ تحلیلی و شیوه گردآوری داده‌ها کتابخانه‌ای و از طریق فیشبرداری انجام شده است.
ملاحظات اخلاقی: در روند پیشبرد پژوهش، امانتداری و اخلاق پژوهش مورد توجه نگارندگان بوده است.
یافته‌ها: باید توجه کرد که اقدام تقنینی گامی مؤثر برای بهبود وضعیت کیفی سلامت جنین و جامعه است، اما عدم توجه قانونگذار به ضمانت اجرای جامع و کامل، عملاً پیامدهای مفید و مثبت آن را خنثی کرده و از جمله چالش‌های حقوقی منع تولید نسل به شمار می‌آید، گرچه در تأمین حقوق و کیان خانواده اولویت با حاکم‌کردن ارزش‌های اخلاقی و متعالی، آمورش و فرهنگ‌سازی است و مداخله کیفری باید حداقل و آخرین راهکار باشد، اما در این مورد خاص به نظر می‌رسد با در نظرگرفتن ضمانت اجرای کیفری می‌توان عملاً از سلامت جنین و مصلحت عمومی صیانت و پاسداری نمود.
نتیجه‌گیری: یافته‌ها بر این نکته تأکید دارد که امکان جرم‌انگاری منع تولید نسل، در فرض مذکور وجود دارد و متناسب با آن می‌تواند ضمانت اجرای کیفری جهت اصلاح قانون پیشنهاد کرد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
دریافت: 1399/12/18 | پذیرش: 1400/3/2
دریافت: 1399/12/18 | پذیرش: 1400/3/2
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |