دوره 16، شماره 57 - ( 1-1401 )                   جلد 16 شماره 57 صفحات 735-720 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- گروه حقوق، دانشکده علوم اجتماعی و اقتصادی، دانشگاه الزهراء، تهران، ایران
2- گروه حقوق، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران
چکیده:  
زمینه و هدف: شیوع ویروس کرونا موجبات نگرانی و عدم امنیت روانی همه شهروندان را فراهم نموده است؛ دستگاه‌ها و نهادهای مختلف نظیر وزارت بهداشت در بعد داخلی و سازمان جهانی بهداشت در بعد بین‌المللی، اقداماتی را برای مواجهه با این ویروس کشنده در دستور کار قرار داده‌اند، از جمله اقداماتی که این نهادها با به کارگیری سایر ظرفیت‌ها می‌توانند در شرایط بحران کرونا اتخاذ نمایند، تعمیم حق بیمه تأمین اجتماعی همگانی در راستای حمایت از مبتلایان و در نهایت کاهش شیوع بیماری است. به این ترتیب هدف اصلی پژوهش حاضر تحلیل حقوقی حق انسان‌های مبتلا به کووید-19 بر بیمه تأمین اجتماعی به عنوان حق بشری در مقابل آثار کرونا می‌باشد.
روش: روش تحقیق در این پژوهش روش توصیفی ـ تحلیلی می‌باشد و جمع‌آوری اطلاعات نیز با رجوع به اسناد حقوق بشری و به شیوه کتابخانه‌ای صورت گرفته است.
ملاحظات اخلاقی: در تمام مراحل نگارش پژوهش حاضر، ضمن رعایت اصالت متون، صداقت و امانتداری رعایت شده است.
یافته‌ها: در این مقاله ابتدا مفاهیم و مبانی توجیهی حق تأمین اجتماعی در چارچوب استاندارهای حقوق بشری مورد بحث قرار گرفته تا در نهایت مشخص شود که از طریق تعیّن قانونی، انسان‌های مبتلا به کرونا به خاطر جامعیت زنجیره‌وار آن باید بتوانند از حمایت‌های تأمین اجتماعی به عنوان یک حق بشری که متعلق به همگان صرف نظر تعلقات عارضی است، برخوردار باشند.
نتیجه‌گیری: نتایج حاصل از پژوهش نشان می‌دهد که برای نیل به اهداف والای انسانی و اجتماعی، از جمله تحقق امنیت در زندگی و برای ارتقای سطح زندگی انسان‌ها در راستای کنترل شیوع بیماری کرونا و قطع زنجیره انتقال، حق تأمین اجتماعی به عنوان حق بشری پذیرفته شده است.
نوع مطالعه: پژوهشي |
دریافت: 1400/3/5 | پذیرش: 1400/8/11

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.