دوره 16، شماره 57 - ( 1-1401 )
جلد 16 شماره 57 صفحات 125-110 |
برگشت به فهرست نسخه ها
محمدباقر مقدسی*1 
، احسان قاسمی2 ، زهرا عامری3
، احسان قاسمی2 ، زهرا عامری3
1- گروه حقوق، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه بجنورد، بجنورد، ایران
2- گروه حقوق کیفری و مدنی، دانشکده حقوق، دانشگاه کاتولیک لوون، بروکسل، بلژیک،
3- گروه حقوق، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه بجنورد، بجنورد، ایران،
2- گروه حقوق کیفری و مدنی، دانشکده حقوق، دانشگاه کاتولیک لوون، بروکسل، بلژیک،
3- گروه حقوق، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه بجنورد، بجنورد، ایران،
چکیده:
زمینه و هدف: همهگیری کرونا تمامی ابعاد زندگی بشر را تحت تأثیر قرار داده است. دولتها تلاش کردهاند با وضع محدودیتهای گوناگون جلوی شیوع ویروس کرونا را بگیرند، گرچه اقدامات محدودکننده جهت مقابله با این بحران صورت گرفته، اما در نتیجه اعمال این محدودیتها حقوق و آزادیهای اساسی نیز تحت تأثیر قرار گرفته و در برخی موارد محدود شده است. این مقاله در تلاش است با رویکرد تطبیقی به بررسی تأثیرات محدودیتهای پیشبینیشده در دوران همهگیری کرونا بر حقوق و آزادیهای اساسی بپردازد.
روش: این مقاله به صورت توصیفی ـ تحلیلی است و با روش کتابخانهای و با بهرهگیری از فیشبرداری تهیه و تدوین شده است. برای گردآوری مطالب حقوق تطبیقی از منابع خارجی در دسترس استفاده شده است.
ملاحظات اخلاقی: این مقاله از ابتدا تا انتها به اصول اخلاقی، صداقت، رازداری، اصل رعایت حقوق، اصل مالکیت مادی و معنوی پایبند میباشد.
یافتهها: یافتههای این مقاله نشان میدهد که تحدید حقوق و آزادیهای اساسی در سایه همهگیری کرونا وجه مشترک نظام بلژیک، فرانسه و ایران است. با این حال در نظام حقوقی بلژیک و فرانسه، مداخلات از رهگذر قوانینی که به تصویب مراجع صلاحیتدار رسیده، صورت گرفته است. در ایران با وجود اصل 79 قانون اساسی که قابل تطبیق با وضعیت فعلی است و بر اساس آن باید مصوبات محدودکننده به تصویب مجلس برسد، ستاد ملی مقابله با کرونا ذیل شورای عالی امنیت ملی تشکیل شده و این ستاد ضوابط ناظر بر محدودیتها را وضع میکند.
نتیجهگیری: اگرچه دولتها با استناد به وضعیت اضطراری پیش رو میتوانند دامنه حقوق و آزادیهای اساسی را محدود کنند، ولی ضروری است دامنه محدودیتها به صورت واضح مشخص شده، به صورت رسمی به شهروندان ابلاغ و منتشر شده و مدت آن نیز تعیین گردد.
روش: این مقاله به صورت توصیفی ـ تحلیلی است و با روش کتابخانهای و با بهرهگیری از فیشبرداری تهیه و تدوین شده است. برای گردآوری مطالب حقوق تطبیقی از منابع خارجی در دسترس استفاده شده است.
ملاحظات اخلاقی: این مقاله از ابتدا تا انتها به اصول اخلاقی، صداقت، رازداری، اصل رعایت حقوق، اصل مالکیت مادی و معنوی پایبند میباشد.
یافتهها: یافتههای این مقاله نشان میدهد که تحدید حقوق و آزادیهای اساسی در سایه همهگیری کرونا وجه مشترک نظام بلژیک، فرانسه و ایران است. با این حال در نظام حقوقی بلژیک و فرانسه، مداخلات از رهگذر قوانینی که به تصویب مراجع صلاحیتدار رسیده، صورت گرفته است. در ایران با وجود اصل 79 قانون اساسی که قابل تطبیق با وضعیت فعلی است و بر اساس آن باید مصوبات محدودکننده به تصویب مجلس برسد، ستاد ملی مقابله با کرونا ذیل شورای عالی امنیت ملی تشکیل شده و این ستاد ضوابط ناظر بر محدودیتها را وضع میکند.
نتیجهگیری: اگرچه دولتها با استناد به وضعیت اضطراری پیش رو میتوانند دامنه حقوق و آزادیهای اساسی را محدود کنند، ولی ضروری است دامنه محدودیتها به صورت واضح مشخص شده، به صورت رسمی به شهروندان ابلاغ و منتشر شده و مدت آن نیز تعیین گردد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
دریافت: 1400/3/15 | پذیرش: 1400/9/9
دریافت: 1400/3/15 | پذیرش: 1400/9/9
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |