دوره 16، شماره 57 - ( 1-1401 )                   جلد 16 شماره 57 صفحات 525-510 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- گروه حقوق، دانشگاه میبد، میبد، ایران
چکیده:  
زمینه و هدف: هرچند که ساخت و ساز خانه‌ها و بسیاری از اماکن، از آزادی اراده افراد بهره‌مند خواهد بود، اما این آزادی در راستای حمایت از سلامت روانی شهروندان، توسط حقوق عمومی، مورد تحدید قرار گرفت است. یکی از علل این امر تأثیر وضعیت ساخت و ساز بر تأثیرگذاری بر سلامت روان شهروندان است. انسان‌ همواره در تعامل با محیط بوده و در محیط‌های مختلف، رفتارهای متفاوتی را از خود بروز می‌دهد.
روش: این مقاله به صورت توصیفی ـ تحلیلی می‌باشد و با روش کتابخانه‌ای با بهره‌گیری از ابزار فیشبرداری تهیه و تدوین گردیده است.
ملاحظات اخلاقی: در تمام مراحل نگارش مقاله حاضر، ضمن رعایت اصالت منابع و اطلاعات، صداقت و امانتداری رعایت شده است.
یافته‌ها: مطالعات نشان می‌دهد مکان نه فقط به عنوان بستری که ناهنجاری‌های روانی در آن رخ می‌دهد دارای اهمیت است، بلکه خود در بسیاری از موارد در شکل، بروز و ظهور این احساسات و افعال دخیل است. در این تحقیق سلامت روان افراد و عوامل محیطی و ساخت و ساز مؤثر بر آن را مورد بررسی و مطالعه قرار داده و سپس به این سؤال پاسخ داده خواهد شد که حقوق عمومی در ایران، چه حمایت‌هایی را از سلامت روان افراد در عرصه شهرسازی دارد.
نتیجه‌گیری: مطالعه حوزه‌های مختلف حقوق عمومی نشان می‌دهد که موضوع سلامت روان شهروندان از طریق ساخت و ساز، در اسناد بالادستی به فراخور کلی‌گویی آن مورد توجه است، اما در قوانین عادی این موضوع به صورت پراکنده و بعضاً در قوانینی قدیمی به چشم می‌خورد. از این رو تدوین یک قانون متمرکز و به روز در حوزه شهرسازی با تأکید بر قواعد حق بر سلامت ضروری است.
نوع مطالعه: پژوهشي |
دریافت: 1400/5/29 | پذیرش: 1400/11/3

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.