دوره 16، شماره 57 - ( 1-1401 )                   جلد 16 شماره 57 صفحات 1007-988 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- گروه فقه و مبانی حقوق اسلامی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
چکیده:  
زمینه و هدف: حقوق بیماران یکی از موضوعاتی می‌باشد که از دیرباز در نظام‌های حقوق داخلی و حقوق بشر بین‌المللی مورد توجه نویسندگان قرار گرفته است. هدف از پژوهش حاضر بررسی و تحلیل اصول مبنایی حقوق بیماران از منظر قرآن کریم و روایات ائمه اطهار و نظام حقوق بشر بین‌المللی می‌باشد.
روش: این تحقیق از نوع نظری بوده، ‌روش تحقیق به صورت توصیفی ـ تحلیلی می‌باشد و روش جمع ‏آوری اطلاعات به صورت کتابخانه‏ ای است و با مراجعه به اسناد، کتب و مقالات صورت گرفته است.
ملاحظات اخلاقی: در تمام مراحل نگارش پژوهش حاضر، ضمن رعایت اصالت متون، صداقت و امانتداری رعایت شده است.
یافته‌ها: یافته‌های پژوهش حاضر نشان می‌دهد که اصول مبنایی حقوق بیماران در فقه امامیه، به عنوان یک متغیر مهم در تعیین مصادیق حقوق بیماران کاربرد دارند، اما در فضای حقوق بین‌الملل، اصول بنیادین حقوق بیماران صرفاً دارای یک کارکرد کمکی جهت تشخیص و تفسیر قواعد نمی‌باشند.
نتیجه‌گیری: اصول مبنایی حقوق بیماران در فقه امامیه، به عنوان یک متغیر و عامل مهم در تعیین احکام، آثار احکام و به طور کلی تعیین مصادیق حقوق بیماران کاربرد دارند. این اصول به صورت مستقیم و منجز احکام خاصی در ارتباط با حقوق بیماران ارائه نمی‌کنند، اما در فضای حقوق بین‌الملل وضعیت بدین شکل نیست. اصول بنیادین حقوق بیماران نیز در برخی موارد دارای ارتباط نزدیکی با قواعد آمره هستند. به بیان ساده‌تر، برخی از اصول بنیادین حقوق بیماران در فضای نظام حقوق بشر بین‌المللی، مصداق قواعد آمره هستند. قواعد آمره در فضای حقوق بشر بین‌المللی دارای آثار مهمی از جمله «عدول‌ناپذیربودن» می‌باشند. مقصود از عدول‌ناپذیری این است که اصول مزبور در هیچ شرایطی قابلیت تعلیق یا نقض را ندارند.
نوع مطالعه: پژوهشي |
دریافت: 1400/8/1 | پذیرش: 1400/10/11

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.