سندرم یعنی مجموعه علائم بدنی و ذهنی که تظاهری از یک بیماری بالینی یا ناهنجاری ارثی است و معادل فارسی آن نشانگان می‌باشد. کسانی که سندرم داون دارند در سلول‌های بدن خود به جای 46 کروموزوم، 47 کروموزوم دارند و کروموزوم اضافی در بدن فردی که سندرم داون دارد موجب تغییرات بدنی و ذهنی می‌شود تا جایی که اصلی‌ترین عامل نگران‌کننده در سندرم داون، عقب‌ماندگی ذهنی است. سندرم داون از موضوعاتی است که در مباحث پزشکی بدان پرداخته شده است، اما در نگارش‌های حقوقی به ندرت می‌توان راجع به مسائل حقوقی این افراد، پاسخی یافت. بنابراین لازم است که از بعد حقوقی مورد بررسی قرار گیرند. در این نوشتار سعی شده است، ضمن معرفی عقب‌ماندگان ذهنی و در پی آن انواع ابتلا به سندرم داون، با توجه به خصوصیات و توانایی‌های آنان و با تکیه بر ادله قانونی و مستندات فقهی به قیاس آنان با افراد مجنون و نیز غیر رشید در حقوق مدنی ایران و در نهایت بررسی وضعیت حقوقی آنان پرداخته شود.