بیماری ایدز به عنوان بحرانی فراروی انسان مدرن، ابعاد مختلف حیات فردی و اجتماعی او را تحت تاثیر قرار داده است. بررسی اثرات این پدیده بر حقوق استخدامی قربانیان، به دلیل شیوع بیشتر آن در جوامع و محیطهای کارگری و احتمال نقض حقوق بنیادین بشری و حرفهای مربوطه، شایان اهمیت است.
تضمین حق مستخدمان مبتلا به ایدز بر آزادی از تبعیض، میتواند مانع انزوای آنان در محیط کاری، محرومیت از ارتقاء و بهرهوری از حقوق استخدامی برابر با سایر افراد، نقض حق بر کار یا محدودیت در دریافت بیمه و خدمات درمانی در حین استخدام و پس از آن گردد. رویههای قضایی با تمرکز بر اصل منع تبعیض، نقش موثری را در حذف یا کاهش نسبی نابرابریها به ویژه در عرصه استخدام، ایفا نمودهاند. نوشتار پیش رو به اقدامات حقوقی مربوط به حذف یا کاهش اثر منفی ابتلا به ایدز بر حقوق استخدامی قربانیان، از طریق مرور اجمالی اسناد جهانی ـ به ویژه مصوبات سازمان ملل متحد و سازمان بینالمللی کار ـ اسناد منطقهای و قوانین و مقررات برخی کشورها در کنار رویههای قضایی مربوطه، میپردازد. همچنان که حوزههای مورد حمایت حقوق استخدامی مبتلایان به ایدز و تضمینهای عملی موجود را مورد تحلیل قرار میدهد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |