دوره 10، شماره 39 - ( زمستان 1395 )                   جلد 10 شماره 39 صفحات 199-171 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری، ساری، ایران. (نویسنده مسؤول)
2- دانشکده حقوق، دانشگاه قم، قم، ایران
چکیده:  

بحث جرم‌زدایی از مصرف مواد مخدر آرام و یا نرم که متعاقب طبقه‌بندی مواد مخدر به دو گروه آرام و سخت مطرح شده است، دارای سابقه علمی و عملی بسیاری در دو کشور هلند و ایالات متحده آمریکا است. مواد مخدر آرام به آن دسته از مواد مخدر گفته می‌شود که از حیث اعتیادآوری بسیار ضعیف بوده و دارای آثار درمانی بالایی هستند. جرم‌زدایی از مصرف مواد مخدر آرام، مستظهر به دلایل و توجیهات حقوقی و بهداشتی است. از بعد حقوقی گفته شده که مسأله مواد مخدر اولاً و بالذات مسأله‌ای مربوط به حوزه بهداشت و درمان است و مداخله حقوق کیفری در این حوزه تنها باید به ‌عنوان آخرین حربه قلمداد گردد. به علاوه از دیدگاه کیفرشناختی، مجازات مصرف‌کنندگان مواد مخدر آرام، بی‌جهت، بی‌اثر، بدون نفع و فاقد ضرورت است. احترام به حریم خصوصی افراد و باورهای مذهبی ایشان از یکسو و اجتناب از برچسب‌زدن به مصرف‌کنندگان این مواد از جمله توجیهات حقوق بشری در موافقت با جرم‌زدایی است. از بعد بهداشتی نیز موافقان با تکیه بر کثرت تحقیقات علمی و گزارشات رسمی منتشرشده بر این باورند که نه تنها مصرف برخی از انواع مواد مخدر آرام مانند حشیش موجب بروز بیماری نیست، بلکه نقش مؤثری در درمان امراض صعب‌العلاجی همچون ام.اس، ایدز، هپاتیت، دردهای مزمن و... دارد.

نوع مطالعه: پژوهشي |
دریافت: 1394/12/4 | پذیرش: 1395/5/21

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.