دوره 11، شماره 41 - ( تابستان 1396 )
جلد 11 شماره 41 صفحات 138-119 |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- دانشکده حقوق، دانشگاه قم، قم، ایران
2- دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، قم، ایران. (نویسنده مسؤول)
2- دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، قم، ایران. (نویسنده مسؤول)
چکیده:
سندرم، یعنی مجموعه علائم بدنی و ذهنی که تظاهری از یک بیماری بالینی یا ناهنجاری ارثی است و معادل فارسی آن نشانگان می‌باشد، علت این پدیده نوعی بی‌نظمی در ترتیب کروموزومی است که در مراحل جنینی و هنگام تقسیم سلولی رخ می‌دهد. کسانی که سندرم داون دارند در سلول‌های بدن خود به جای 46 کروموزوم، 47کروموزوم دارند، کروموزوم اضافی در بدن فردی که سندرم داون دارد موجب تغییرات بدنی و ذهنی می‌شود، تا جایی که اصلی‌ترین عامل نگران‌کننده در سندرم داون، عقب‌ماندگی ذهنی است. با توجه به این‌که همه انسان‌ها در مرحله‌ای از دوران زندگی خود (دوره صغر) از اجرای حقوق و تصرف در اموال خود ممنوع‌اند و ناگزیر دوره‌ای از حجر را به طور قهری باید بگذرانند، در خصوص افراد داون که از کودکی مبتلا به اختلال قوای دماغی هستند و این حالت بعد از رسیدن به سن بلوغ نیز ادامه دارد و با توجه به درجات مختلف عقب‌ماندگی ذهنی، لازم است وضعیت اعمال حقوقی آن‌ها و اثر حقوقی این ابتلا بر اعمال حقوقی در درجات مختلف بررسی گردد. شایان ذکر است، در این مورد با سکوت قانون مواجه هستیم که امید است مقاله حاضر در صورت امکان و کارآمدبودن هدف عملی و کاربردی برای مراکز قضایی و بهزیستی و در بحث قانونگذاری داشته باشد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
دریافت: 1394/4/30 | پذیرش: 1395/1/12
دریافت: 1394/4/30 | پذیرش: 1395/1/12
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |