دوره 12، شماره 46 - ( پاییز 1397 )                   جلد 12 شماره 46 صفحات 205-177 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- واحد زنجان، دانشگاه آزاد اسلامی، زنجان، ایران
2- دانشکده حقوق و علوم سیاسی، واحد علوم تحقیقات تهران، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران. (نویسنده مسؤول)
3- گروه حقوق، واحد زنجان، دانشگاه آزاد اسلامی، زنجان، ایران
چکیده:  
امروزه یکی از مصادیق بارز حقوق بشر، حق بر سلامت و بهداشت عمومی است که وجود و استقرار آن، لازمه زندگی اجتماعی محسوب می‌شود. از این رو تفکیک میان مفهوم سلامت که به بار پایین بیماری‌های جسمی و روانی در جوامع انسانی اطلاق می‌شود و بهداشت عمومی که دربردارنده تعهدات دولت‌ها در حوزه درمانی و بهداشتی برای آحاد جوامع بشری است، اهمیت ویژه‌ای دارد. در میان اسناد بین‌المللی که به بررسی چنین حقی پرداخته است، سند توسعه پایدار 2030 یونسکو اهمیت ویژه‌ای دارد، چراکه تحولی اساسی در رویکرد دولت‌ها نسبت به این موضوع به عنوان یکی از حقوق بنیادین بشر ایجاد نموده است. با توجه به جایگاه حقوق مذکور و عدم وجود منبعی که به تفصیل چنین حقوقی را مورد تحلیل قرار دهد. پژوهش حاضر به صورت یک مطالعه موردی انجام شده و هدف از نگارش آن تبیین مفهوم و ابعاد تحت پوشش حق بر سلامت و بهداشت عمومی در سند مزبور می‌باشد.
یافته‌های ما حاکی از آنست که حقوق مزبور جزء حقوق بنبادین بشری محسوب می‌شود، لذا دولت‌ها بایستی با بهره‌گیری از همکاری‌های بین‌المللی، ظرفیت‌های اجرایی خود را جهت بهره‌مندی افراد جوامع از چنین حقوقی را افزایش دهند.
نوع مطالعه: پژوهشي |
دریافت: 1396/10/30 | پذیرش: 1397/5/14

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.