دوره 15، شماره 56 - ( 1-1400 )
جلد 15 شماره 56 صفحات 140-123 |
برگشت به فهرست نسخه ها
نوید زمانه قدیم1 
، حسن خسروی* 2، مریم افشاری3
، حسن خسروی* 2، مریم افشاری3
1- واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
2- دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
3- دانشکده حقوق، واحد دماوند، دانشگاه آزاد اسلامی، مدیر کلینیک حقوقی زنان و کودکان، مرکز تحقیقات و کرسی حقوق بشر، صلح و دموکراسی دانشگاه شهید بهشتی تهران، ایران
2- دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
3- دانشکده حقوق، واحد دماوند، دانشگاه آزاد اسلامی، مدیر کلینیک حقوقی زنان و کودکان، مرکز تحقیقات و کرسی حقوق بشر، صلح و دموکراسی دانشگاه شهید بهشتی تهران، ایران
چکیده:
زمینه و هدف: جوامع مدرن امروزی، بیشتر نگران حقوق اساسی افراد و شأن انسانی می‌باشند. حقوق بشر به دنبال ایجاد ارتباط مناسب و نهادینه شده زیست فناوری با جامعه بشری است. از اینرو بایستی چالش های این فناوری از منظر حقوق بشر مورد تبیین قرار گیرد که یکی از موضوعات مهم آن بررسی این مسئله از منظر حق بر دانستن است.
مواد و روشها: در این مقاله با روش تحلیلی-تطبیقی به واکاوی این سوال خواهیم پرداخت که تاثیر تحقق و حمایت از حق بر دانستن در مواجه با چالش های مرتبط با زیست فناوری چیست؟
یافته‌ها: به نظر می‌رسد توجه به ظرفیت های نظام بین‌المللی حقوق بشر به مثابه زبان مشترک حقوقی جامعه بین‌المللی در ایجاد هماهنگی بین قوانین مرتبط با این حوزه بتواند راهکار موثری در مواجه با چالش های زیست فناوری باشد. یکی از این موارد لزوم تحقق و حمایت از حق‌های بشری است.
ملاحظات اخلاقی: با وجود قانونگذاری در سطح ملی و بین‌المللی در راستای حمایت حقوقی از کاربردهای زیست فناوری، همچنان وجود رویکردهای متفاوت کشورها و نظام‌های حقوقی مختلف، موجب ایجاد قوانین ناهماهنگ و جداگانه در حوزه زیست فناوری شده است؛ که این موضوع باعث شده همچنان در داخل جوامع نگرانی هایی اخلاقی ناشی از خطرات کاربردهای زیست فناوری باقی بماند.
نتیجه‌گیری: تحقق حق بر دانستن و آگاهی جمعی در کاربردهای زیست فناوری نظیر دستیابی به داده‌های ژنتیکی انسانی و محصولات تغییریافته ژنتیکی بستر پاسخ های مناسب عملی و حقوقی را فراهم خواهد کرد.
مواد و روشها: در این مقاله با روش تحلیلی-تطبیقی به واکاوی این سوال خواهیم پرداخت که تاثیر تحقق و حمایت از حق بر دانستن در مواجه با چالش های مرتبط با زیست فناوری چیست؟
یافته‌ها: به نظر می‌رسد توجه به ظرفیت های نظام بین‌المللی حقوق بشر به مثابه زبان مشترک حقوقی جامعه بین‌المللی در ایجاد هماهنگی بین قوانین مرتبط با این حوزه بتواند راهکار موثری در مواجه با چالش های زیست فناوری باشد. یکی از این موارد لزوم تحقق و حمایت از حق‌های بشری است.
ملاحظات اخلاقی: با وجود قانونگذاری در سطح ملی و بین‌المللی در راستای حمایت حقوقی از کاربردهای زیست فناوری، همچنان وجود رویکردهای متفاوت کشورها و نظام‌های حقوقی مختلف، موجب ایجاد قوانین ناهماهنگ و جداگانه در حوزه زیست فناوری شده است؛ که این موضوع باعث شده همچنان در داخل جوامع نگرانی هایی اخلاقی ناشی از خطرات کاربردهای زیست فناوری باقی بماند.
نتیجه‌گیری: تحقق حق بر دانستن و آگاهی جمعی در کاربردهای زیست فناوری نظیر دستیابی به داده‌های ژنتیکی انسانی و محصولات تغییریافته ژنتیکی بستر پاسخ های مناسب عملی و حقوقی را فراهم خواهد کرد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
دریافت: 1398/9/11 | پذیرش: 1399/4/24
دریافت: 1398/9/11 | پذیرش: 1399/4/24
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |