در سالهای اخیر ملاحظات فراوانی در جهت حفظ حقوق بیماران مورد توجه قرارگرفته است. مطالعه حقوق بیماران را میتوان در بازگشت به ارزشهای بنیادی حقوق انسانی، چون اندیشهی احترام به فرد که حقوق بیماران بر اساس آن بنا نهاده شده است نسبت داد. حقوق بیماران آئینهای از حقوق بشر و حقوق پزشکی است، و مبنایی برای ارتقای سلامت بیماران است. در ایران در قانون مجازات اسلامی به طور پراکنده به حقوق پزشک و بیماران توجه شده است، اما ضرورت تدوین قوانین مدونی که در برگیرنده حقوق بیماران و پزشکان باشد احساس میگردد. در سال 1381 منشور ده مادهای حقوق بیماران توسط معاونت سلامت وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی تهیه و به مراکز درمانی ابلاغ گردید، این عمل گرچه گامی مؤثر در جهت طرح موضوع حقوق بیمار و توجه جامعه به موضوع فوقالذکر بود، ولی کافی نیست و در برگیرنده تمامی حقوق یبماران نمیباشد. لذا در این مقاله ضمن تعریفی از حقوق بیماران و ذکر منشور حقوق بیماران در رشتههای درمانی، بیهوشی، دارویی و اعلام اصول کلی، توصیههایی به منظور رعایت حقوق بیماران به پزشکان شده است. و در انتها با بیان نتیجهگیری کلی، پیشنهاد شده است با مشارکت علماء فقهی، حقوقدانان با تجربه، پزشکان با سابقه وکارشناسان قضایی، با تلفیق منشورهای اعلام شده و با توجه به اصول کلی حقوق بیماران، نسبت به تهیه و تدوین لایحه جامع حقوق بیماران و تقدیم آن به مجلس جهت تصویب نهایی اقدام گردد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |