دوره 15، شماره 56 - ( 1-1400 )
جلد 15 شماره 56 صفحات 489-477 |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی تهران (کرمانشاه)، پژوهشگر، تهران، ایران
2- دانشگاه علوم پزشکی اراک، اراک، ایران،
2- دانشگاه علوم پزشکی اراک، اراک، ایران،
چکیده:
زمینه و هدف: حق برابری در سلامت، حقی مهم در حفاظت از حقوق شهروندی است که در قوانین بسیاری از کشورها به آن اشاره شده است. مسئله اساسی این است که علیرغم اهمیت موضوع و درج آن در قوانین و مقررات داخلی و بین المللی، توجه به این حق که نقش مهمی در ارتقای سلامت عمومی و اعتماد جامعه نسبت به دولت دارد بسیار کم رنگ است. به نظر می رسد نادیده گرقتن حقوق مردم در برابری سلامت و درمان ناشی از عدم آگاهی از قوانین موضوعه است. از این رو هدف اساسی پژوهش حاضر، بررسی مفهوم و جایگاه حق بر سلامت در حقوق ایران و مشخص گردیدن ضمانت اجرای عدم توجه به آن می باشد.
مواد و روش‌ها: این پژوهش از نوع نظری بوده و با روش توصیفی- تحلیلی تهیه شده است. همچنین روش جمع آوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای و با مراجعه به اسناد، قوانین تصویب گردیده و مقالات حقوقی است.
یافته‌ها: یافته ها حاکی از آن است که حق بر سلامت به عنوان یکی از مهمترین موضوعات حقوقی در قوانین و مقررات به کرات مورد اشاره قرار گرفته است. موضوعی که عدم توجه به آن مصوبات می تواند افراد را در معرض تعقیب کیفری قرار دهد.
ملاحظات اخلاقی: تمامی اصول اخلاقی شامل اصالت متن، صداقت، امانتداری و اجرای قوانین در تهیه این پژوهش رعایت شده است.
نتیجه‌گیری: برابری در ارایه خدمات سلامت به تمامی مردم به عنوان حقی اساسی، از مهمترین مصادیق حقوق بشری است که توجه به آن توسط کشورها حاکی از حکمرانی خوب است. با بررسی سیاست تقنینی ایران مشاهده میشود، گرچه قانون‌گذار مقرراتی در خصوص حق برابری سلامت تصویب کرده است، اما در عمل در ارتباط با برخی از شاخص ها، تناقضات و تفاوت هایی مشاهده می شود و فقدان عدالت در سلامت و نابرابری در دسترسی به خدمات سلامت همچنان بالا است.
مواد و روش‌ها: این پژوهش از نوع نظری بوده و با روش توصیفی- تحلیلی تهیه شده است. همچنین روش جمع آوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای و با مراجعه به اسناد، قوانین تصویب گردیده و مقالات حقوقی است.
یافته‌ها: یافته ها حاکی از آن است که حق بر سلامت به عنوان یکی از مهمترین موضوعات حقوقی در قوانین و مقررات به کرات مورد اشاره قرار گرفته است. موضوعی که عدم توجه به آن مصوبات می تواند افراد را در معرض تعقیب کیفری قرار دهد.
ملاحظات اخلاقی: تمامی اصول اخلاقی شامل اصالت متن، صداقت، امانتداری و اجرای قوانین در تهیه این پژوهش رعایت شده است.
نتیجه‌گیری: برابری در ارایه خدمات سلامت به تمامی مردم به عنوان حقی اساسی، از مهمترین مصادیق حقوق بشری است که توجه به آن توسط کشورها حاکی از حکمرانی خوب است. با بررسی سیاست تقنینی ایران مشاهده میشود، گرچه قانون‌گذار مقرراتی در خصوص حق برابری سلامت تصویب کرده است، اما در عمل در ارتباط با برخی از شاخص ها، تناقضات و تفاوت هایی مشاهده می شود و فقدان عدالت در سلامت و نابرابری در دسترسی به خدمات سلامت همچنان بالا است.
واژه‌های کلیدی: حقوق شهروندی، برابری، سلامت، خدمات عمومی
نوع مطالعه: پژوهشي |
دریافت: 1399/1/30 | پذیرش: 1400/1/14
دریافت: 1399/1/30 | پذیرش: 1400/1/14
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |