1- گروه حقوق، دانشگاه پیام نور، ایران. (نویسنده مسؤول)
2- واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
چکیده:
زمینه و هدف: عدم توفیق حکومتها و سازمانهای بینالمللی در برقراری صلح پایدار آنگونه که محققان نیز به آن باور دارند، از چنان اهمیتی در عرصه حقوق بینالملل برخوردار است که پژوهش در این حوزه را کماکان فرا روی محققان قرار میدهد. اغلب تحقیقات انجامشده، باور به همکاری دولتها و سازمانهای بینالمللی را از مهمترین عوامل ایجاد و حتی بقای صلح معرفی میکنند. این ایدهها و باورها اگرچه برای ایجاد صلح لازم است، اما هرگز پایداری آن را تضمین نمیکنند. از همین رو هدف مقاله بررسی موضوع پایداری صلح با رویکردی جدید تحت عنوان تحلیل هرمنوتیکی امکان اینگونه از صلح میباشد.
یافتهها: دیدگاه صلح دموکراتیک راولز که مبتنی بر آموزههای حقوق بشری است، بستر دوام صلح را به فراتر از حوزه دولتها و سازمانهای بینالمللی گسترش میدهد و ما را به این یافته رهنمون میشود که پایداری صلح نیازمند تحققگونهای گفتمان فرهنگی و در نتیجه زیست مسالمتآمیز نزد «مردمان» است. لازم است به درک صحیحی از مشترکات انسانی مردمان نسبت به صلح و دوام آن علیرغم تفاوتهای زمینهمدار فرهنگها رسید که مهم در رویکرد هرمنوتیکی به مسأله، محور تأمل قرار میگیرد.
روش تحقیق: این تحقیق به روش توصیفی تحلیلی تنظیم شده و از ابزار کتابخانه و فیشبرداری بهره برده است.
ملاحظات اخلاقی: ملاحظات مهم اخلاقی تحقیق رعایت اصول امانتداری، صداقت و تولید محتوا است.
نتیجهگیری: حاکمیتهای غیر دموکراتیک به طور ذاتی با صلح و پایداری آن ناسازگارند. تلاش و همت حکومتهای ایدئولوگ هم در راستای تحقق آرمانهای خود و نادیدهانگاری اهمیت توافق برای سازشی بادوام است. تحقق وحدت نظر در زمینه صلح فیمابین طالبان حقیقی آن یعنی مردمان حتی دارای فرهنگهای مختلف، با انطباق افقهای فهم و درکشان بر ضرورت پایداری صلح صورت میگیرد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
دریافت: 1397/11/23 | پذیرش: 1399/7/29