دوره 15، شماره 56 - ( 1-1400 )
جلد 15 شماره 56 صفحات 316-299 |
برگشت به فهرست نسخه ها
علی صابرپور1 
، مسعود اخوان فرد* 2، غلامحسین مسعود1
، مسعود اخوان فرد* 2، غلامحسین مسعود1
1- گروه حقوق، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران
2- گروه حقوق، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران. استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال
2- گروه حقوق، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران. استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال
چکیده:
زمینه و هدف: اعمال تحریم های بین المللی آثار متعددی را در سطح ملی به دنبال دارد؛ این نوشتار با تأکید بر تحریم های بین المللی، اثرات آن ها در راستای انتقال فناوری های زیست محیطی در ایران را مورد بحث و مداقه قرار می دهد.
مواد و روش‌ها: این تحقیق از نوع نظری بوده، روش تحقیق به صورت توصیفی تحلیلی می باشد، روش جمع آوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای است و با مراجعه به اسناد، کتب و مقالات صورت گرفته است.
یافته‌ها: به باور عدهای، تحریم های اعمال شده علیه ایران در سال های اخیر، تنها شامل حوزه های اقتصادی و سیاسی کشور بوده است؛ اما با اطلاع از گستره تحریم ها و بررسی چالش های ناشی از اعمال آن در بخش های گوناگون، می توان به پیامدهای گسترده تحریم و آثار مستقیم و غیرمستقیم آن در زمینه انتقال فناوری های زیست محیطی پی برد.
ملاحظات اخلاقی: در تمام مراحل نگارش پژوهش حاضر، ضمن رعایت اصالت متون، صداقت و امانتداری رعایت شده است.
نتیجه‌گیری: با تحریم های اقتصادی اعمال شده از طرف جامعه جهانی و در راس آن امریکا، سرمایه کافی برای انتقال و ارتقاء فناوری های جدید در دسترس قرار نمی گیرد، حتی اگر واردات مجاز باشد. کاهش همکاری و تعاملات بین المللی منجر به محدودیت در جذب سرمایه گذاری خارجی می گردد. محدود و مسدود نمودن برخی کمک‌ها و تسهیلات مالی نهادهای بین‌المللی نظیر برنامه توسعه ملل متحد و تسهیلات جـهانی محیط زیست، عـدم به روز شدن تجهیزات زیست محیطی، واردات فـناوری های زیست محیطی نه چندان استاندارد به کشور، انواع آلودگی ها، کمبود تجهیزات و دستـگاه های حفاظت از محیط زیست، حمل و نقل عمومی، نهاده های کشاورزی، فقدان تجهیزات گرمایشی با بازدهی بالا و عدم ورود کارشناسان خارجی برای آموزش نیروهای داخلی از جمله مواردی است که همگی منجر به نقض اصول اساسی انتقال فناوری های زیست محیطی در کشورمان گردیده است.
مواد و روش‌ها: این تحقیق از نوع نظری بوده، روش تحقیق به صورت توصیفی تحلیلی می باشد، روش جمع آوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای است و با مراجعه به اسناد، کتب و مقالات صورت گرفته است.
یافته‌ها: به باور عدهای، تحریم های اعمال شده علیه ایران در سال های اخیر، تنها شامل حوزه های اقتصادی و سیاسی کشور بوده است؛ اما با اطلاع از گستره تحریم ها و بررسی چالش های ناشی از اعمال آن در بخش های گوناگون، می توان به پیامدهای گسترده تحریم و آثار مستقیم و غیرمستقیم آن در زمینه انتقال فناوری های زیست محیطی پی برد.
ملاحظات اخلاقی: در تمام مراحل نگارش پژوهش حاضر، ضمن رعایت اصالت متون، صداقت و امانتداری رعایت شده است.
نتیجه‌گیری: با تحریم های اقتصادی اعمال شده از طرف جامعه جهانی و در راس آن امریکا، سرمایه کافی برای انتقال و ارتقاء فناوری های جدید در دسترس قرار نمی گیرد، حتی اگر واردات مجاز باشد. کاهش همکاری و تعاملات بین المللی منجر به محدودیت در جذب سرمایه گذاری خارجی می گردد. محدود و مسدود نمودن برخی کمک‌ها و تسهیلات مالی نهادهای بین‌المللی نظیر برنامه توسعه ملل متحد و تسهیلات جـهانی محیط زیست، عـدم به روز شدن تجهیزات زیست محیطی، واردات فـناوری های زیست محیطی نه چندان استاندارد به کشور، انواع آلودگی ها، کمبود تجهیزات و دستـگاه های حفاظت از محیط زیست، حمل و نقل عمومی، نهاده های کشاورزی، فقدان تجهیزات گرمایشی با بازدهی بالا و عدم ورود کارشناسان خارجی برای آموزش نیروهای داخلی از جمله مواردی است که همگی منجر به نقض اصول اساسی انتقال فناوری های زیست محیطی در کشورمان گردیده است.
واژه‌های کلیدی: تحریم، انتقال فناوری، حقوق بین الملل، ایران
نوع مطالعه: پژوهشي |
دریافت: 1398/11/27 | پذیرش: 1399/7/19
دریافت: 1398/11/27 | پذیرش: 1399/7/19
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |