دوره 16، شماره 57 - ( 1-1401 )                   جلد 16 شماره 57 صفحات 480-465 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- گروه حقوق خصوصی، دانشکده حقوق، دانشگاه قم، قم، ایران
چکیده:  
زمینه و هدف: گسترش ویروس کووید-19 در سطح جهانی که در ۳۱ ژانویه ۲۰۲۰ از سوی سازمان بهداشت جهانی به عنوان «یک تهدید و نگرانی بین‌المللی» از آن یاد شد، تمام شؤون و جنبه‌های زندگی معاصرین را متأثر نموده است. در این میان، اقدامات متعددی از سوی دولت‌ها برای محدودسازی و قرنطیه انجام شده است که بالتبع آن بر اجرای قراردادها تأثیرگذار بوده است.
روش: سؤال اصلی تحقیق حاضر که به صورت توصیفی ـ تحلیلی صورت گرفته است، این می‌باشد که اولاً وضعیت اجرای قراردادها در نتیجه شیوع کرونا به چه صورت خواهد بود؟ ثانیاً چه راهکارهایی برای مدیریت اجرای قراردادها در دوران شیوع کرونا وجود دارد؟
ملاحظات اخلاقی: با توجه به اینکه امکان اجرای قراردادها با وجود شیوع کرونا همچنان وجود دارد و صرفاً شیوع این بیماری موجب دشوارشدن اجرای قراردادها شده است، کرونا را بیشتر بایستی با دکترین دشواری اجرای قراردادها یا همان‌ هاردشیپ منطبق ساخت.
یافته‌ها: نتیجه تحقیق حاضر آن است که از منظر حقوقی می‌توان شیوع کرونا را با سه دکترین مختلف، یعنی فورس‌ماژور، عقیم‌سازی و دشواری اجرای قراردادها تطبیق داد.
نتیجه‌گیری: یکی از مؤثرترین راهکارها در زمینه مدیریت اجرای قراردادها در دوران کرونا، تعدیل قرارداد است.
نوع مطالعه: پژوهشي |
دریافت: 1400/2/16 | پذیرش: 1400/7/11

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.