1- گروه حقوق بین الملل، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، واحد کرمانشاه، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمانشاه، ایران
2- گروه علوم سیاسی، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، واحد کرمانشاه، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمانشاه، ایران.
چکیده:
زمینه و هدف: ممنوعیت آلودگی محیط زیست و حق بر داشتن محیط زیست سالم، از نظر موضوعی جزئی از قلمرو حقوق بشر بین المللی محسوب میشوند. در فضای حقوق بشر بین المللی، جایگاه هنجارهای مختلف، متفاوت است. هدف اصلی در این پژوهش، بررسی ممنوعیت آلودگی محیط زیست در نظام حقوق بشر بینالمللی و سلسله مراتب هنجاری آن می باشد.
مواد و روشها: این تحقیق از نوع نظری بوده روش تحقیق به صورت توصیفی تحلیلی می باشد و روش جمع آوری اطلاعات بصورت کتابخانه ای است و با مراجعه به اسناد، کتب و مقالات صورت گرفته است.
یافتهها: یافته های پژوهش حاضر نشان میدهد که با در نظر گرفتن اهمیت و جایگاه محیط زیست و ممنوعیت آلودگی آن و نیز ارتباط نزدیک آن با مصادیق مسلم قواعد آمره بین المللی مانند حق بر حیات، ممنوعیت توسل به زور و تجاوز و همچنین رویه بازیگران بین المللی (اعم از دولتی و غیردولتی)، این ظرفیت وجود دارد که ممنوعیت آلودگی محیط زیست را مصداقی از قواعد آمره حقوق بین الملل قلمداد نمود.
ملاحظات اخلاقی: در تمام مراحل نگارش پژوهش حاضر، ضمن رعایت اصالت متون، صداقت و امانتداری رعایت شده است.
نتیجهگیری: به نظر می رسد که درنظر گرفتن سازوکار مسئولیت مشدد برای دولت ها و درنظر گرفتن تعهداتی برای سایر اعضاء جامعه بین المللی در موارد آلودگی های گسترده محیط زیست، منطبق با اصل مشارکت (که یکی از اصول بنیادین حقوق محیط زیست می باشد) است.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
دریافت: 1399/12/2 | پذیرش: 1400/4/26