جلد 15 - ویژه نامه نوآوری حقوقی
جلد 15 - ویژه نامه نوآوری حقوقی صفحات 244-233 |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- واحد ساری، دانشگاه آزاد اسلامی، ساری، ایران
2- گروه حقوق جزا و جرم شناسی، دانشکده حقوق، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
3- گروه حقوق بین الملل، دانشکده علوم انسانی، واحد قائمشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، قائمشهر، ایران
2- گروه حقوق جزا و جرم شناسی، دانشکده حقوق، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
3- گروه حقوق بین الملل، دانشکده علوم انسانی، واحد قائمشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، قائمشهر، ایران
چکیده:
زمینه و هدف: حفاظت از اراضی زراعی و باغی، نقش مهمی در حفظ محیط زیست و استمرار حیات بشری دارد و حمایت از آن‌ها به منزله حمایت از محیط زیست و حیات بشر است. تغییر کاربری اراضی زراعی و باغی نتیجه نقص قوانین موجود و عدم اجرای صحیح همین قوانین ناقص توسط مجریان آن و بی‌توجهی به اهمیت آن و فرصت طلبی عده‌ای از سودجویان است.
مواد و روش‌ها: این تحقیق از نوع نظری بوده روش تحقیق به صورت توصیفی تحلیلی می باشد و روش جمع آوری اطلاعات بصورت کتابخانه ای است و با مراجعه به اسناد، کتب و مقالات صورت گرفته است.
یافته‌ها: اتخاذ راهکارهای کیفری برای مقابله با این پدیده، از جمله اقداماتی است که قانونگذاران بدان متوسل شده‌اند. قانون‌گذار در چندین مرحله، تغییر کاربری اراضی زراعی را مهم دانسته و آن را جرم انگاری نموده است؛ مانند قانون گسترش قطب‌های کشاورزی مصوب سال ۱۳۵۴ و قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغ‌ها مصوب ۱۳۷۴. آخرین قانون وضع شده در این خصوص قانون اصلاح قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغ‌ها مصوب ۱۳۸۵ و آیین نامه‌ی آن بوده که در ماده ۳ آن، کیفر قلع و قمع بنا و جزای نقدی را برای مرتکبین این جرم در نظر گرفته است که در صورت تکرار مجازات حبس نیز خواهد داشت.
ملاحظات اخلاقی: در تمام مراحل نگارش پژوهش حاضر، ضمن رعایت اصالت متون، صداقت و امانتداری رعایت شده است.
نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد لازم است مقنن با ابهام‌زدایی از این قانون و تعیین راهکارهای کاربـردیتر و استفاده از روش‌های پیشگیری و فرهنگ‌سازی، قدم‌های بلندتری را برای مقابله با این پدیده بردارد.
مواد و روش‌ها: این تحقیق از نوع نظری بوده روش تحقیق به صورت توصیفی تحلیلی می باشد و روش جمع آوری اطلاعات بصورت کتابخانه ای است و با مراجعه به اسناد، کتب و مقالات صورت گرفته است.
یافته‌ها: اتخاذ راهکارهای کیفری برای مقابله با این پدیده، از جمله اقداماتی است که قانونگذاران بدان متوسل شده‌اند. قانون‌گذار در چندین مرحله، تغییر کاربری اراضی زراعی را مهم دانسته و آن را جرم انگاری نموده است؛ مانند قانون گسترش قطب‌های کشاورزی مصوب سال ۱۳۵۴ و قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغ‌ها مصوب ۱۳۷۴. آخرین قانون وضع شده در این خصوص قانون اصلاح قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغ‌ها مصوب ۱۳۸۵ و آیین نامه‌ی آن بوده که در ماده ۳ آن، کیفر قلع و قمع بنا و جزای نقدی را برای مرتکبین این جرم در نظر گرفته است که در صورت تکرار مجازات حبس نیز خواهد داشت.
ملاحظات اخلاقی: در تمام مراحل نگارش پژوهش حاضر، ضمن رعایت اصالت متون، صداقت و امانتداری رعایت شده است.
نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد لازم است مقنن با ابهام‌زدایی از این قانون و تعیین راهکارهای کاربـردیتر و استفاده از روش‌های پیشگیری و فرهنگ‌سازی، قدم‌های بلندتری را برای مقابله با این پدیده بردارد.
واژه‌های کلیدی: سیاست جنایی، تغییر کاربری، پیشگیری، اراضی زراعی و باغی
نوع مطالعه: پژوهشي |
دریافت: 1400/1/25 | پذیرش: 1400/5/6
دریافت: 1400/1/25 | پذیرش: 1400/5/6
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |