محبی مهرآسا، روحانی کارن، نصیری لاریمی رضا. امدادرسانی و کمکهای بشردوستانه در حوادث ساخت دست بشر (مطالعه موردی: افغانستان). مجله علمی پژوهشی حقوق پزشکی. 1401; 16 (57) :750-765
URL: http://ijmedicallaw.ir/article-1-1436-fa.html
1- گروه حقوق بینالملل، واحد ساری، دانشگاه آزاد اسلامی، ساری، ایران،
2- گروه حقوق بینالملل، واحد قائمشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، قائمشهر، ایران
چکیده:
زمینه و هدف: از آنجایی که حوادث ساخت دست بشر خواه سهوی و خواه عمدی سبب بروز فجایع اعم از انسانی و محیط زیستی و... میشوند و چه بسا به حقوق بنیادین انسانها که مهمترین آنها حق حیات، حق آب، حق غذا، سرپناه و... میباشد، لطمات جبرانناپذیری وارد کند. نمونه بارز آن جمهوری افغانستان میباشد که به دلیل رقایت برای مسندهای سیاسی توسط سران کشور و سهم خواهی کشورهای همسایه و نیز منافع متعدد قدرتهای بزرگ از دهههای گذشته با بحرانهای سیاسی، امنیتی و انسانی رو به رو بوده است و در این مسیر حقوق بنیادین انسانی را زیر پا گذاشتهاند. از جمله اصول بنیادین که در قواعد بینالمللی به ویژه نهضت بینالمللی صلیب سرخ و هلال احمر به آن تأکید شده است، اصل انسانیت میباشد که بر اساس آن همه انسانها به صرف انسانبودن دارای حقوقی بوده که دولتها ملزم به رعایت آن میباشند.
روش: این تحقیق از نوع نظری بوده، روش تحقیق به صورت توصیفی ـ تحلیلی میباشد و روش جمعآوری اطلاعات به صورت کتابخانهای است و با مراجعه به اسناد، کتب و مقالات صورت گرفته است.
ملاحظات اخلاقی: در تمام مراحل نگارش پژوهش حاضر، ضمن رعایت اصالت متون، صداقت و امانتداری رعایت شده است.
یافتهها: بررسی وضعیت حقوقی افغانستان از منظر اینکه این وضعیت در زمره حوادث ساخت دست بشر میباشد و ارائه راهکارهایی به صورت بلندمدت و کوتاهمدت جهت رعایت قواعد بینالمللی از سوی مقامات افغانستانی به منظور امدادرسانی و کمک به افراد آسیبدیده در این دسته از حوادث تا از این طریق امدادرسانیها را به شکل قانونی و اصولی و از طریق سازمانهای بینالمللی و حتی سازمانهای غیر دولتی به مردم آسیبدیده ارائه نمود.
نتیجهگیری: برای رعایت قواعد بینالمللی از سوی مقامات افغانستانی باید دو راهکار را در نظر بگیریم: راهکار کوتاهمدت بدین معنا که در صورتی که گروه طالبان حداقلهای قواعد حقوق بشری را رعایت نماید و مستندات حقیقی وجود داشته باشد و تحت نظر یک ناظر بینالمللی این امر تأیید گردد، میتوان آن را مورد شناسایی قرار داد و از این طریق امدادرسانیها را به شکل قانونی و اصولی و از طریق سازمانهای بینالمللی و حتی سازمانهای غیر دولتی به مردم آسیبدیده ارائه نمود؛ راهکار حقوقی بلندمدت که عبارتند از: مداخله بشردوستانه تا آنجایی که تمامیت سرزمینی کشور افغانستان حفظ گردیده و سبب دخالت بیشتر دولتها در وخیمشدن اوضاع نگردد. در این مقاله در نظر داریم مبانی نظری این دسته از حوادث ساخت دست بشر موردی افغانستان را در راستای اسناد بینالمللی بیان نموده و موانع و محدودیتهای امدادرسانی و کمک بشردوستانه به آن کشور و ارائه راهکارهایی برای رفع موانع موجود را توصیف نماییم.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
دریافت: 1400/7/7 | پذیرش: 1400/11/21