دوره 16، شماره 57 - ( 1-1401 )                   جلد 16 شماره 57 صفحات 810-795 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- گروه حقوق جزا و جرم‌شناسی، واحد میبد، دانشگاه آزاد اسلامی، میبد، ایران
2- گروه حقوق، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
3- گروه حقوق، واحد میبد، دانشگاه آزاد اسلامی، میبد، ایران
چکیده:  
مینه و هدف: تاکنون تحقیق‌های متعددی در زمینه جرائم غیر عمدی و جرائم پزشکی انجام‌ شده است، اما بحث مجازات تعزیری در جرائم غیر عمدی به ویژه در زمینه جرائم پزشکی تا حد زیادی مورد غفلت واقع‌ شده است. در مقاله حاضر تلاش شده به این مهم پرداخته شود که مجازات تعزیری در جرائم غیر عمد، از جمله در جرائم پزشکی چه جایگاهی داشته و مبنای این نوع مجازات‌ها چیست.
روش: مقاله مورد اشاره توصیفی ـ تحلیلی بوده و با استفاده از روش کتابخانه‌ای به بررسی موضوع مورد اشاره پرداخته گرفته است.
ملاحظات اخلاقی: در تمام مراحل نگارش پژوهش حاضر، اصالت متن و امانتداری رعایت شده است.
یافته‌ها: یافته‌ها بیانگر این امر است که بر اساس قاعده «اَلتَّعْزِیرُ لِکُلِّ عَمَلٍ حَرَامٌ» حاکم اسلامی می‌تواند برای امور حرام مجازات‌های تعزیری مانند حبس وضع نماید. در همین راستا قانونگذار در برخی موارد، از جمله برخی جرائم پزشکی علاوه بر دیه مجازات تعزیری تعیین کرده است.
نتیجه‌گیری: نتایج تحقیق بیانگر این امر است که مجازات تعزیری در جرائم غیر عمدی به ویژه در جرائم پزشکی، بر مبنای مصلحت جامعه و نظم عمومی مبتنی است. مصلحت و نظم عمومی ایجاب می‌کند قانونگذاری در برخی جرائم غیر عمدی، از جمله جرائم غیر عمد پزشکی چون جنبه عمومی داشته و یا با منافع عمومی در ارتباط است، علاوه بر دیه، مجازات تعزیری مانند حبس تعیین شود.
نوع مطالعه: پژوهشي |
دریافت: 1400/11/27 | پذیرش: 1401/2/5

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.