1- گروه فقه و مبانی حقوق اسلامی، واحد نجفآباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجفآباد، ایران.،
2- گروه فقه و مبانی حقوق اسلامی، واحد نجفآباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجفآباد، ایران.
چکیده:
زمینه و هدف: در دیدگاه اسلام و اسناد بینالملل، ممنوعبودن سلب حق حیات پذیرش شده است که البته به دلیل مبانی نظری مختلف، تفاسیر مختلفی دراین باره است حق حیات، در دیدگاه اسلام حق از طرف خداوند به بشر داده شده و انسانها موظف به حفظ آن هستند. در این راستا هدف تحقیق حاضر حق حیات و سلب آن از منظر اسلام و حقوق بینالملل است.
روش: روش تحقیق از نوع اسنادی و کتابخانهای است.
ملاحظات اخلاقی: در تمام مراحل نگارش پژوهش حاضر، ضمن رعایت اصالت متون، صداقت و امانتداری رعایت شده است.
یافتهها: یافتهها نشان داد در نگاه اسناد بینالملل عام حقوق بشر، حق حیات حقی بنیادین، مطلق و پایه سایر حقوق تلقی شده و سلبناشدنی و اعراضناپذیر است. از دیدگاه اسلام حرمت سلب حیات صرفاً به حیات مادی منحصر نمیشود. به عبارت دیگر، چون در اسلام حیات به دو گونه مادی و معنوی بیان شده است، علاوه بر آنکه هیچ کس حق سلب حیات مادی خود و دیگران را ندارد، سلب حیات معنوی نیز که با گمراهکردن انسانها تحقق مییابد، ممنوع شده و مستوجب کیفر دانسته شده است.
نتیجهگیری: میتوان نتیجهگیری نمود که محرومکردن انسانها اگر به ناحق صورت گیرد، حرام است که در مواردی مانند عملیات استشهادی، ایثار و جهاد. به مسلمانان اجازه داده شده که حیات مادی خویش را در معرض خطر قرار دهند که در این صورت حفظ سلب حیات، ارزشمند و بافضیلت است، ولی در دیدگاه اسناد بینالملل عام حقوق بشر حق حیات حقی بنیادین، مطلقه و پایه است.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
دریافت: 1402/3/8 | پذیرش: 1402/7/17