زمینه و هدف: امروزه در بسیاری از آسیب‌های بزرگ اجتماعی ردپای روانشناسی مثبت‌نگر بسیار برجسته و کارساز است. هدف این پژوهش بررسی ارتباط بین سرمایه روانشناختی افراد با گرایش آن‌ها به جرم است.

روش: این مقاله با روش کمی در میان نوجوانان شهر اصفهان انجام شد که داده‌های آمار آن به کمک فرمول کوکران از میان 613220 نفر 384 نفر انتخاب شده و مورد سؤال قرار گرفته‌اند. تحلیل داده‌ها با کمک دو نرم‌افزار SPSS 18 و Amos graphics 18 انجام شده است.

یافته‌ها: در بررسی کلی فرضیات رابطه معکوس و معناداری بین دو متغیر اصلی وجود داشت، یعنی که هر چقدر میزان سرمایه روانشناختی بالا باشد، میزان گرایش به جرم نیز کاهش می‌‌یابد، اما در بررسی فرضیات جزئی، رابطه معناداری بین متغیر میزان اعتماد به نفس و گرایش به جرم وجود نداشت. این مسأله در میان نوجوانان قابل تأمل است و نتایج حاصل از مدل‌سازی نیز این ارتباط را تأیید نموده است.

بحث و نتیجه‌گیری: بر حسب یافته‌های پژوهش، با افزایش مؤلفه‌های سرمایه روانشناختی و تقویت بنیه روحی روانی افراد می‌توان از معضل اجتماعی جرم در جامعه کاست و بدین طریق افراد را در برابر مشکلات و بن‌بست‌های زندگی، واکسینه نمود.