AU - Irani, Amir AU - Medipour Moghaddam, Ali Reza AU - Azadi, Omid AU - Norouzi, Aref TI - The Position of Criminal Justice in Determining Therapeutic Responses to Child and Adolescent Criminality"A Comparative Study " PT - JOURNAL ARTICLE TA - MLJ JN - MLJ VO - 16 VI - 57 IP - 57 4099 - http://ijmedicallaw.ir/article-1-1331-fa.html 4100 - http://ijmedicallaw.ir/article-1-1331-fa.pdf SO - MLJ 57 AB  - زمینه و هدف: رویکردهای امروزین عدالت کیفری نسبت به اطفال و نوجوانان غلبه‌های پیراکیفری پیدا کرده‌اند و از این حیث می‌توان با نظر به اهمیت ابعاد شخصیتی آنان و تضمین سلامت شان، از نگرش مهم درمانی به عنوان وضعیت غالب پاسخ‌های کیفری به جرائم اطفال و نوجوانان سخن گفت. این نگرش با دغدغه احترام و دوستی با این اشخاص آسیب‌پذیر در مقام پیاده‌سازی برنامه‌ها و سیستم‌های تماماً درمانی و نه صرف تعیین کیفر برمی‌آید. نوبودن این برنامه‌ها، حتی در حقوق کیفری کشورهایی چون آمریکا، نویسندگان این کشور را به تذکر در لزوم توجه بیشتر به برنامه‌های درمان‌محور واداشته است. روش: روش به کاررفته در پژوهش حاضر توصیفی ـ تحلیلی می‌باشد و جمع‌آوری اطلاعات با ابزار اسنادی کتابخانه‌ای صورت گرفته است. ملاحظات اخلاقی: در تمام مراحل پژوهش حاضر نویسندگان تلاش نموده‌اند تا صداقت علمی و ارجاعات توأم با اصالت را رعایت نمایند. یافته‌ها: قانونگذار به موجب بندهای 1 و 3 از ماده 88 قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 رویکرد درمان‌محوری در دو شکل بند اول درمان روان‌پزشکی و در بند سوم درمان پزشکی پذیرفته شده است، اما این رویکرد، به دلیل مبهم و اختصار و عدم ضابطه‌مندی اجرایی و قضایی آن، چندان موضوع عمل در رویه قضایی قرار نمی‌گیرد. در قانون حمایت از اطفال و نوجوانان مصوب 1399، به رغم تقویت چتر حمایتی از این قشر آسیب‌پذیر، اما نگرش درمانی ضمیمه این رویکرد قانونی نشده است و به نظر می‌رسد این قانون چندان به رویکرد درمانی بزه‌دیدگان طفل و نوجوان توجهی نشده است. نتیجه‌گیری: سازوکارها، جهت‌گیری برنامه‌ها و نیز نوع پاسخ‌های درمانی، از جمله محورهای سؤال‌برانگیز در این مقاله است. به طور کلی عدم وجود مقررات مرتبط با تکالیف و شرح برنامه‌ها و مشمولان این برنامه‌های درمانی در حقوق ایران و جزئیات عملیاتی مختلف آن‌ها از قبیل نهادهای کنشگر، وضعیت تماماً انفعالی و بدون مصداق را در کشور نشان می‌دهد. این برنامه‌های درمانی را گاه به صلاحدید و مصلحت‌سنجی مقام‌های قضایی و به طور مقطعی تبدیل نموده است که خود می‌تواند با فلسفه درمان در تعارض باشد و نقش مؤثری در حداقل‌سازی هزینه‌های عدالت کیفری از طریق کاهش تکرار بزه‌کاری این اشخاص در آینده نداشته باشد. CP - IRAN IN - LG - eng PB - MLJ PG - 855 PT - Original Article YR - 2022