RT - Journal Article T1 - Criminalizing Dog-Walking in Public Spaces: From Islamic Jurisprudence Analysis to Legal Lacuna (Mapping an Approach to Health Risks) JF - MLJ YR - 2022 JO - MLJ VO - 16 IS - 57 UR - http://ijmedicallaw.ir/article-1-1301-fa.html SP - 525 EP - 540 K1 - Public Safety K1 - Legal Lacuna (Non Liquet) K1 - Crime K1 - Dog-Walking K1 - Unbeliever (Kāfir) AB - زمینه و هدف: یکی از مهم‌ترین چالش‌های اجتماعی و حقوقی در جامعه، سگ‌گردانی در تمام گونه‏های آن است. در مصادر فقهی و در قوانین موضوعه، هیچ تصریحی درباره ممنوعیت یا جواز این پدیده وجود ندارد و همین مسأله، موجب سلیقه‏ای عمل‌کردن ضابطان قضایی شده است. وجود خلأ قانونی در این مسأله موجب شده تا حاملان سگ‏ها در اماکن مسکونی، معابر عمومی و برخی حامیان این‌گونه افعال، به سبب نبود قانونی متقن، با استناد به اصل قانونی‌بودن جرم و مجازات، نه‌تنها چنین کاری را جرم ندانند، بلکه در مواجهه با مأموران نظم و امنیت، از هرگونه برخورد و اعمال قانونی، به عنوان تضییع‌کننده حق شهروندی یاد می‏کنند. از این رو ضروری است ضمن بررسی فقهی مسأله، درباره این موضوع جرم‌شناسی اصولی صورت گیرد تا در پرتو آن بتوان گامی در برطرف‌کردن خلأ قانونی برداشت. روش: پژوهش پیش رو با روش توصیفی ـ تحلیلی و نیز بهره‌گیری از منابع کتابخانه‌ای به نگارش درآمده است. ملاحظات اخلاقی: در تمام مراحل نگارش پژوهش حاضر، ضمن رعایت اصالت متون، صداقت و امانتداری رعایت شده است. یافته‌ها: با دستمایه قراردادن برخی عمومات و اطلاقات ادله فقهی مرتبط و همچنین مستفاد از مواد 618 قانون تعزیرات و 522 و 523 قانون مجازات اسلامی، می‌توان گفت که اولاً گرداندن سگ در انظار عمومی فاقد وجاهت شرعی است؛ ثانیاً با توجه به وجود مخاطرات پزشکی، حَسب قانون، قابلیت پیگرد و مجازات دارد. نتیجه‌گیری: با توجه به مخاطرات پزشکی سگ‌گردانی و مذمت هم‌زیستی با آن در روایات و نیز خلأ قانونی موجود در مسأله، ضمن پیشنهاد به جرم‌انگاری سگ‌گردانی و برخورد با مرتکبان برای تصویب قانونی منع سگ‌گردانی در فضای عمومی جامعه پیشنهادهایی در این نوشتار ارائه شده است. LA eng UL http://ijmedicallaw.ir/article-1-1301-fa.html M3 ER -