دوره 17، شماره 58 - ( 1-1402 )                   جلد 17 شماره 58 صفحات 152-140 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


گروه فقه و مبانی حقوق اسلامی، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
چکیده:  
زمینه و هدف: سقط جنین از مسائل مبتلا به در بسیاری از جوامع است که در ایران نیز همواره محل بحث و اختلاف ‌نظر بوده است. هدف مقاله حاضر این است که به بررسی این سؤال بپردازد که آیا در شرایط خطر برای سلامت مادر، سقط جنین از منظر فقه و حقوق جایز است؟ به عبارتی تزاحم حیات و سلامت مادر و جنین از منظر فقه و قانون حمایت خانواده و جوانی جمعیت چگونه قابل تحلیل است؟
روش: این مقاله توصیفی ـ تحلیلی بوده و از روش کتابخانه‌ای استفاده‌ شده است.
ملاحظات اخلاقی: در تمام مراحل نگارش پژوهش حاضر، اصالت متون، صداقت و امانت‌داری رعایت شده است.
یافته‌ها:
یافته‌های مقاله بر این امر دلالت دارد که در خصوص تزاحم حیات و سلامت مادر و جنین میان فقها اختلاف ‌نظر وجود ندارد، اما دیدگاه غالب فقها مایل به حفظ سلامت مادر است. بر این اساس، در شرایط عسر و حرج و خطر سلامت مادر، حفظ جان مادر اولویت دارد. از منظر قانون حمایت خانواده و جوانی جمعیت نیز زمانی که سلامت مادر در وضعیت خطرناکی قرار گیرد و شرایطی که مطابق نظر پزشک حفظ جنین باعث مرگ مادر شود، بر حسب اصل ضرورت، سقط جنین جایز است. بر این اساس، زندگی و حیات مادر به عنوان شخصی که استقرار دارد، اولویت دارد.
نتیجه‌گیری: طرح جوانی جمعیت عملاً شرایط سقط جنین در صورت تزاحم سلامت مادر با جنین را محدود به موارد کشنده بیماری‌ها کرده و موارد با درمان بسیار سخت را که نوعاً موجب حرج‌اند را حذف کرده است، بدین‌ترتیب بحث حَرج را پیچیده کرده و حق انتخاب به دنیانیاوردن نوزاد با ناهنجاری با درمان‌های با صعوبت را از مادر گرفته است.
نوع مطالعه: پژوهشي |
دریافت: 1401/12/27 | پذیرش: 1402/2/23

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.