ابداعات «مهندسی ژنتیک» به عنوان «مال فکری» در نظام حقوق مالکیت فکری قابل حمایت است. حمایت از بسیاری از این ابداعات در نظام حقوق مالکیت فکری از جهات مختلف اقتصادی، زیست محیطی، اخلاقی و حقوق بشری توجیه‌پذیر است؛ بر اساس مبانی موجود در زمینه هریک از جهات مذکور، برای حمایت از ابداعات مهندسی ژنتیک در نظام حقوق مالکیت فکری، اعمال مهندسی ژنتیک باید با رعایت اصول و مؤلفّه‌های مطلوب اقتصادی، زیست محیطی، اخلاقی و حقوق بشری صورت گیرد. همچنین، بر اساس این مبانی انجام برخی از اعمال مهندسی ژنتیک جایز نیست، در نتیجه نمی‌توان از ابداعات ناشی از این گروه از اعمال مذکوردر نظام حقوق مالکیت فکری حمایت به عمل آورد.

مطابق مدلول ماده2 قانون ایمنی زیستی 1388 ش.، انجام اعمال مهندسی ژنتیک در حقوق موضوعه ایران، جایز است. ماده8 قانون مذکور و همچنین بند 2 ماده 16 کنوانسیون تنوّع زیستی، که ایران به آن پیوسته است، ابداعات مهندسی ژنتیک را مشمول نظام حقوق مالکیت فکری می‌دانند.