تبعیض ژنتیکی به عنوان بحرانی جدید فراروی انسان مدرن، ابعاد مختلف حیات فردی و اجتماعی او را تحت تأثیر قرار داده است. مسأله تبعیض ژنتیکی و حقوق افراد مبتلا به ناهنجاریهای ژنتیکی از مسائل مهم قرن حاضر به شمار میرود. اولین حقوق قابل تصور برای این افراد حقوق بشر است. با توجه به پیشرفتهای علم ژنتیک و همچنین با معالجات و درمانهای جدیدی که قابل دسترس شدهاند، مفیدبودن و قابلیت استفاده از آزمایش ژنتیکی پیشگویانه بدون شک افزایش خواهد یافت. همراه با این مزایا، مضرات و آسیبهایی نیز ممکن است از طریق استفاده از اطلاعات به دستآمده از تستهای ژنتیکی پیشگویانه به وجود آمده و در نهایت منجر به تبعیض ژنتیکی گردد. نوشتار حاضر پس از بیان مفهوم تبعیض ژنتیکی و تأثیر آن بر بیمه و اشتغال، علل بروز تبعیض ژنتیکی، مصادیق و گستردگی آن، از تبعیض ژنتیکی به عنوان مصداق بارز نقض حقوق بشر یاد نموده، سپس به بررسی ابزارهای حقوقی بینالمللی مقابله با آن و نقش دولتها در وضع قوانین و مقررات داخلی و همچنین نحوه بهبود وضع قوانین و مقررات بینالمللی تا اجرای داخلی در این خصوص پرداخته و در نهایت حفاظت از حریم خصوصی و موضع دولتها در برابر آن را تجزیه و تحلیل مینمایند.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |