صدق عناوین مجرمانه محاربه و افساد فی‌الارض بر رفتارهای موجب انتقال ‌ایدز، مقید به ارتکاب آن در سطحی وسیع و فارغ از بزه‌دیده‌ای  خاص می‌باشد. از آنجا که برای تحقق محاربه شرط به دست‌گرفتن سلاح در ماده 279 قانون مجازات اسلامی صراحتاً ذکر شده است، فلذا جهت تطبیق انتقال گسترده ایدز بر این عنوان کیفری باید بگوییم که یا ضرورتی به قید به دست‌گرفتن اسلحه وجود نداشته و صرف برهم‌زدن امنیت جامعه جهت تحقق‌ این جرم کافی است. از این رو ماده 279 قانون مجازات اسلامی در مقام بیان مصداقی از عنوان «محاربه» است یا آنکه ویروس عامل ‌ایدز را نیز به عنوان نوعی از سلاح به‌ شمار‌ آوریم. در این رابطه، بسیاری از محاکم ایالات متحده آمریکا در آرای بی‌شماری ویروس عامل ایدز را سلاح تلقی نموده‌اند. چنانچه به هر دلیلی دو گزاره فوق را نپذیریم، امکان استناد به عنوان افساد فی‌الارض (ماده 286 قانون مجازات اسلامی) در خصوص مورد وجود دارد، چه آنکه انتشار وسیع و گسترده ویروس عامل ایدز در جامعه، مصداق «جنایت علیه تمامیت جسمانی افراد» و نیز «پخش مواد سمی و میکروبی و خطرناک» و «اخلال شدید در نظم عمومی کشور و ناامنی» محسوب می‌شود و «ورود خسارات عمده به تمامیت جسمانی افراد» را به همراه دارد.