پردیس خواهران دانشگاه امام صادق (ع)، تهران، ایران
چکیده:
با وجود آنکه فناوری اطلاعات، ارائه بهتر خدمات پزشکی را ممکن ساخته، لکن شرایط مناسبی را جهت دسترسی به اطلاعات شخصی افراد و سوءاستفاده احتمالی از آنها نیز فراهم میآورد. اطلاعات پزشکی بخش مهمی از دادههای رایانهای حساس را تشکیل میدهند که حمایت از محرمانگی آنها با توجه به پیشرفت روزافزون فناوری اطلاعات، یکی از مهمترین دغدغههای متولیان این حوزه است. جهت رفع این مشکل در اسناد بینالمللی، قواعدی در زمینه لزوم تحصیل قانونی، مضیق و مرتبط دادهها و نیز توجه به حق انتخاب ذینفع در مرحله گردآوری اطلاعات، رعایت ضوابط مربوط به امنیت، شفافیت و دسترسی به دادهها و دقت در صحت آنها در مرحله نگهداری اطلاعات، ضرورت پردازش مرتبط با هدف و نیز ممنوعیت افشای دادهها در مرحله به کارگیری اطلاعات و در نهایت لزوم امحای دادهها و ممنوعیت انتقال فرامرزی آنها در انتهای فرایند رسیدگی به وضعیت بیمار، پیشبینی شده است، هرچند قانون اساسی و دیگر قوانین کشورمان بر لزوم حفظ حریم خصوصی و منع افشای اسرار افراد، از جمله بیماران تأکید دارد، لکن در حوزه اطلاعات رایانهای صرفاً برخی مواد قانون تجارت الکترونیکی و قانون جرائم رایانهای به صورت کلی به حفاظت از اطلاعات مزبور اشاره نمودهاند. از میان اصول صدرالذکر نیز بدون رعایت توالی و ترتیب فوق، اصول رضایت سوژه، تحصیل قانونی و نیز گردآوری مضیق دادهها، اصل صحت دادهها و امحای آنها در قوانین داخلی ذکر شدهاند. ضمانت اجراهای کیفری موجود نیز در تضمین رعایت اصول فوق کافی نبوده و ضروری است نسبت به تصویب قانونی جامع با ضمانت اجراهای متناسب، اقدام گردد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
دریافت: 1398/9/23 | پذیرش: 1399/3/17