دوره 16، شماره 57 - ( 1-1401 )
جلد 16 شماره 57 صفحات 185-170 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Monfared M, Alinezhad A. The Covid-19 Crisis from the Perspective of International Law, with an Emphasis on the International Health Regulations 2005. MLJ 2022; 16 (57) :170-185
URL: http://ijmedicallaw.ir/article-1-1104-fa.html
URL: http://ijmedicallaw.ir/article-1-1104-fa.html
منفرد مهوش، علی‌نژاد آذر. بحران کووید 19 از منظر حقوق بین‌الملل، با تأکید بر مقررات بهداشتی بین‌المللی 2005. مجله علمی پژوهشی حقوق پزشکی. 1401; 16 (57) :170-185
مهوش منفرد* 
1، آذر علی‌نژاد2
1، آذر علی‌نژاد2
1- گروه حقوق و معارف اسلامی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه ولی عصر (عج)، رفسنجان، ایران
2- گروه حقوق و معارف اسلامی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه ولی عصر (عج)، رفسنجان، ایران،
2- گروه حقوق و معارف اسلامی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه ولی عصر (عج)، رفسنجان، ایران،
چکیده:
زمینه و هدف: شیوع کووید 19، برای اولین‌بار در دسامبر سال 2019 در ووهان چین کشف شد و جهان را به طور غافلگیرکننده‌ای تحت تأثیر قرار داد. از 25 فوریه سال 2020، چین بیش از 77000 مورد با بیش از 2600 مرگ را در این رابطه گزارش کرده است و این آمار روز به روز در حال افزایش است. از همان تاریخ، در حدود 2500 مورد نیز از 33 کشور جهان گزارش شده است. شیوع این بیماری حاد تنفسی، سؤالات و چالش‌های بهداشت عمومی و سیاسی را برای دولت‌ها و سازمان‌های بین‌المللی مطرح کرده است. این مقاله با طرح ابهامات موجود در این رابطه، در تلاش است تا چالش‌هایی از قبیل میزان تأثیر مقررات بهداشتی در مبارزه با شیوع کووید 19، حدود اقدامات اضطراری ملی در مبارزه با ویروس کووید 19 و انطباق آن با مقررات بهداشتی بین‌المللی 2005 و از سوی دیگر ارتباط آن با ملاحظات حقوق بشری، برای اطمینان از متناسب‌بودن این اقدامات با خطر واقعی حاصل از شیوع این بیماری را با تأکید بر نقش سازمان جهانی بهداشت و مقررات بهداشتی 2005 مورد ارزیابی حقوقی قرار دهد.
روش: این پژوهش با روش توصیفی ـ تحلیلی تهیه شده و جمع‌آوری اطلاعات آن نیز با ابزار اسنادی کتابخانه‌ای صورت گفته است.
ملاحظات اخلاقی: در تمام مراحل نگارش پژوهش حاضر، ضمن رعایت اصالت متون، صداقت و امانتداری رعایت شده است.
یافته‌ها: یافته‌های این تحقیق نشان می‌دهد که با اینکه مقررات بهداشتی بین‌المللی 2005، یک سیستم الزام‌آور حقوقی، برای محافظت از مردم در برابر شیوع بیماری‌ها در سراسر جهان است، هنوز چالش‌های جدی در زمینه اجرای این مقررات وجود دارد که باید با جدیت و فوریت مورد بررسی قرار گیرد. از طرف دیگر، در حالی که این مقررات حاوی تعهدات نسبتاً شفافی در مورد همکاری و همچنین اقدامات معمول بهداشتی است، اقدام دولت‌ها در این زمینه، یک سطح متناقض از انطباق، به ویژه در مورد محدودیت‌های سفر و تجارت با کشورهای آسیب‌دیده را نشان می‌دهد. در همین راستا، دولت‌ها باید قبل از مداخله در حقوق مدنی یا سیاسی در زمینه‌های بهداشت عمومی، شرایط خاصی را تحقق بخشند که از نظر حقوق بین‌الملل، از نظارت دقیق برخوردار است.
نتیجه‌گیری: دولت‌ها باید قبل از مداخله در حقوق مدنی یا سیاسی در زمینه‌های بهداشت عمومی، شرایط خاصی را تحقق بخشند که از نظر حقوق بین‌الملل، از نظارت دقیق برخوردار است. این در حالیست که بررسی اقدامات دولت‌ها در زمینه کووید 19، از جمله قرنطینه و ایزوله، برخی حق‌های بشری، از جمله آزادی حرکت و حق آزادی را نقض کرده است. بنابراین با توجه به پیچیدگی و تعداد زیاد متغیرهای پیرامون شیوع ویروس کووید 19، غیر قابل تحقق است که انتظار داشته باشیم یک سیستم بدون عیب و نقص در حالی که دستورات عمومی و محدودیت خود را اعمال می‌کند، بتواند راه حل‌های بدون اشکالی را در رابطه با سلامت عمومی ارائه دهد. در این رابطه، کشورها می‌توانند با حمایت از سازمان جهانی بهداشت و حمایت از یکدیگر اجرای مقررات بهداشتی 2005 را تقویت نمایند.
روش: این پژوهش با روش توصیفی ـ تحلیلی تهیه شده و جمع‌آوری اطلاعات آن نیز با ابزار اسنادی کتابخانه‌ای صورت گفته است.
ملاحظات اخلاقی: در تمام مراحل نگارش پژوهش حاضر، ضمن رعایت اصالت متون، صداقت و امانتداری رعایت شده است.
یافته‌ها: یافته‌های این تحقیق نشان می‌دهد که با اینکه مقررات بهداشتی بین‌المللی 2005، یک سیستم الزام‌آور حقوقی، برای محافظت از مردم در برابر شیوع بیماری‌ها در سراسر جهان است، هنوز چالش‌های جدی در زمینه اجرای این مقررات وجود دارد که باید با جدیت و فوریت مورد بررسی قرار گیرد. از طرف دیگر، در حالی که این مقررات حاوی تعهدات نسبتاً شفافی در مورد همکاری و همچنین اقدامات معمول بهداشتی است، اقدام دولت‌ها در این زمینه، یک سطح متناقض از انطباق، به ویژه در مورد محدودیت‌های سفر و تجارت با کشورهای آسیب‌دیده را نشان می‌دهد. در همین راستا، دولت‌ها باید قبل از مداخله در حقوق مدنی یا سیاسی در زمینه‌های بهداشت عمومی، شرایط خاصی را تحقق بخشند که از نظر حقوق بین‌الملل، از نظارت دقیق برخوردار است.
نتیجه‌گیری: دولت‌ها باید قبل از مداخله در حقوق مدنی یا سیاسی در زمینه‌های بهداشت عمومی، شرایط خاصی را تحقق بخشند که از نظر حقوق بین‌الملل، از نظارت دقیق برخوردار است. این در حالیست که بررسی اقدامات دولت‌ها در زمینه کووید 19، از جمله قرنطینه و ایزوله، برخی حق‌های بشری، از جمله آزادی حرکت و حق آزادی را نقض کرده است. بنابراین با توجه به پیچیدگی و تعداد زیاد متغیرهای پیرامون شیوع ویروس کووید 19، غیر قابل تحقق است که انتظار داشته باشیم یک سیستم بدون عیب و نقص در حالی که دستورات عمومی و محدودیت خود را اعمال می‌کند، بتواند راه حل‌های بدون اشکالی را در رابطه با سلامت عمومی ارائه دهد. در این رابطه، کشورها می‌توانند با حمایت از سازمان جهانی بهداشت و حمایت از یکدیگر اجرای مقررات بهداشتی 2005 را تقویت نمایند.
نوع مطالعه: پژوهشي |
دریافت: 1398/12/26 | پذیرش: 1399/10/23
دریافت: 1398/12/26 | پذیرش: 1399/10/23
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
