دانشکده حقوق دانشکدگان فارابی، دانشگاه تهران، قم، ایران
چکیده:
زمینه و هدف: مقوله عدالت در سلامت یک مفهوم چند بعدی، گسترده و جامع است. در این خصوص، مطابق حق بر آزادی همه انسان ها این حق را دارند تا به طرق و روش های منحصر به فرد در پی شکوفایی استعدادهای خود باشند. از دیگر سو دولت ها نیز در راستای انجام وظایف خود، توأمان عهده دار تضمین "حق بر آزادی" و "حق بر برخورداری از بالاترین سطح سلامت" شهروندان هستند، در حالی که منطقاً تضمین هر دو این حق ها بصورت حداکثری توسط دولت ها مقدور نیست. فلذا در تبیین جایگاه آزادی در نظام سلامت بسیار مهم است که نقش محوری آزادی های فردی و قدرت تأثیر رویدادهای اجتماعی بر این آزادی ها را بطور همزمان به رسمیت بشناسیم.
مواد و روشها: این مقاله به روش توصیفی-تحلیلی، به صورت کتابخانه ای و با ابزار فیش برداری کتب و مقالات نگارش یافته است.
یافتهها: در این مقاله در صدد برآمدهایم تا با واکاوی مفهوم آزادی، قرائتی از آزادی را که منتج به تحقق عدالت اجتماعی در نظام سلامت میگردد را شناسایی و تبیین نماییم.
ملاحظات اخلاقی: در تمام مراحل نگارش پژوهش حاضر، ضمن رعایت اصالت متون، صداقت و امانتداری رعایت شده است.
نتیجهگیری: مطابق نتایج حاصل از این پژوهش نقش آفرینی فردی و ترتیبات اجتماعی عمیقاً، مکمل یکدیگرند. دولت ها باید به گونه ای قوانین اجتماعی را تنظیم کنند تا همه شهروندان از مواهب آزادی، برابری و عدالت برخوردار باشند. همچنین فرصت های منصفانه و برابر در اختیار همگان این شرایط را فراهم آورد تا حق بر انتخاب های بهداشتی افراد از گزند آثار مخرب نابرابری های اجتماعی مصون بماند. عملکرد دولت در نظام سلامت بایست به گونه ای باشد تا همگی افراد صرفنظر از محدودیت منابع، از شانس برابر جهت برخورداری از سطح مناسبی از سلامت برخوردار باشند.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
دریافت: 1399/12/13 | پذیرش: 1400/6/28