دوره 15، شماره 56 - ( 1-1400 )                   جلد 15 شماره 56 صفحات 1008-993 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Khalilpour Gorgani M, Niknejad J. A Comparative Study of Anti-Competitive Practices in the Pharmaceutical Industry in the Legal Systems of Iran, the European Union and the United States of America: Emphasis on Corona. MLJ 2021; 15 (56) :993-1008
URL: http://ijmedicallaw.ir/article-1-1314-fa.html
خلیل پور گرگانی مجید، نیک نژاد جواد. بررسی تطبیقی رویه های ضدرقابتی در صنعت دارو در نظام های حقوقی ایران، اتحادیه اروپایی و ایالات متحده آمریکا : با تأکید بر کرونا. مجله علمی پژوهشی حقوق پزشکی. 1400; 15 (56) :993-1008

URL: http://ijmedicallaw.ir/article-1-1314-fa.html


1- گروه حقوق خصوصی، واحد آیت الله آملی، دانشگاه آزاد اسلامی، آمل، ایران
2- گروه حقوق خصوصی، واحد قائمشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، قائمشهر، ایران
چکیده:  
زمینه و هدف: محصولات و خدمات دارویی، به علت اینکه با حق بر سلامت افراد در ارتباط است، به عنوان یکی از حوزه­ های مهم تجاری همواره دیده شده است که علاوه بر مباحث رقابتی، شاهد ابعاد سیاسی، اجتماعی و امنیتی بوده ­اند.
مواد و روش‌ها: در پژوهش حاضر با رویکرد توصیفی - تحلیلی به جمع ­آوری مطالب پرداخته شده است. ضمن این که این رویکرد به صورت تطبیقی در نظام ­های حقوقی ایران، اتحادیه اروپایی و ایالات متحده آمریکا انجام شده است.
یافته‌ها: رقابت در حوزه صنعت دارویی موجب کنترل قیمت محصولات دارویی، افزایش قدرت انتخاب مشتریان و کیفیت کالاها و خدمات دارویی می­شود. با این حال، آنچه به ویژه در دو دهه اخیر در صنعت دارویی، جهان شاهد آن بوده است روند معکوسی بوده است و رفتارهایی از جمله ادغام صنایع دارویی، انحصار دارویی و کمک­ های دولتی به صنایع دارویی که می­ تواند از مصادیق رویه­ های ضدرقابتی باشد، بوجود آمده است که نهایتا به افزایش هزینه خدمات و محصولات دارویی برای بیماران و سیستم­ های ملی خدمات درمانی منتهی شده و می­ شود. با شیوع کرونا در سال 2019 میلادی، موضوع رویه­ های ضدرقابتی صنایع دارویی مجددا مطرح شده است.
ملاحظات اخلاقی: در تمامی مراحل نگارش متن مقاله و اصلاح آن، اصول امانت­داری، صداقت و اصالت متن مورد رعایت قرار گرفت.
نتیجه‌گیری: نتیجه تحقیق حاضر آن است که اولا در سطح اتحادیه اروپایی بر مبنای بند 5 ماده 125 معاهده لیسبون، قانون­گذاری در زمینه بـخش ­های سلامت و تأمین مالی آن­ها اساسا بـه دولت های عضو واگذار شده است و همین موضوع نیز موجب شده است که در عرصه صنعت دارو نیز، دولت­های عضو هر یک سیاست­ های مستقلی در این زمینه دارند. ثانیا بر مبنای تبصره یک ماده 3 قانون مربوط به مقررات امور دارویی و مواد خوردنی و آشامیدنی ایران، از آنجا که واردات و خرید و فروش دارو بدون اجازه وزارت بهداشت ممنوع شده است و از یک منظر دیگر، جرم ­انگاری برای این موضوع در نظر گرفته شده است، می­ توان یکی از مصادیق جرم­ ها را رویه­ های ضدرقابتی در صنعت دارو دانست. ثالثا انحصار دارویی، ادغام صنایع دارویی، کمک­ های دولت­ها به صنایع دارویی برای اکتشاف واکسن کرونا از مهم­ترین رویه ­های ضدرقابتی در صنعت دارویی است.
نوع مطالعه: پژوهشي |
دریافت: 1399/12/16 | پذیرش: 1400/4/5

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله علمی پژوهشی حقوق پزشکی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Medical Law Journal

Designed & Developed by : Yektaweb