جلد 15 - ویژه نامه نوآوری حقوقی
جلد 15 - ویژه نامه نوآوری حقوقی صفحات 18-1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Ghahremani Manamen M, Ziaee S Y. The Nature and Characteristic of Legal Dispute in the Procedure of the International Court of Justice. MLJ 2021; 15 :1-18
URL: http://ijmedicallaw.ir/article-1-1356-fa.html
URL: http://ijmedicallaw.ir/article-1-1356-fa.html
قهرمانی منامن مرتضی، ضیائی سید یاسر. ماهیت و ویژگی اختلاف حقوقی در رویه دیوان بین‌المللی دادگستری. مجله علمی پژوهشی حقوق پزشکی. 1400; 15 () :1-18
1- گروه حقوق، واحد قم، دانشگاه آزاد اسلامی، قم، ایران،
2- حقوق بین الملل عمومی، دانشکده حقوق، دانشگاه قم، قم، ایران
2- حقوق بین الملل عمومی، دانشکده حقوق، دانشگاه قم، قم، ایران
چکیده:
زمینه و هدف: صلاحیت محاکم بین‌المللی از جمله دیوان بین‌المللی دادگستری در راستای اعمال مقررات پیرامون حل و فصل مسالمت آمیز اختلافات، به واسطه تعریف های موجود، مستلزم وجود اختلاف است. شناسایی یک "اختلاف حقوقی" صرفاً به موضوع دعوای ارائه شده به دادگاه بستگی ندارد و همچنین صرفاً به هدف ذهنی دولت های مربوط متکی نیست، بلکه یک فرایند کاملاً فنی است که با مشارکت هم دادگاه و هم طرفین مورد اختلاف مشخص می شود.
مواد و روش‌ها: این تحقیق از نوع نظری بوده روش تحقیق به صورت توصیفی تحلیلی میباشد و روش جمعآوری اطلاعات بصورت کتابخانهای است و با مراجعه به اسناد، کتب و مقالات صورت گرفته است.
یافته‌ها: هدفِ معیار وجود اختلاف چه با رویکرد سابق یا رویکرد جدید دیوان، برای محافظت از عملکرد قضایی دیوان است. تعیین وجود اختلاف عملکرد ترافعی دیوان را محقق می کند، همانگونه که در قضیه کامرون شمالی بدان اشاره شده است. استدلال هایی که در جهت انکار وجود اختلاف و یا بطور ویژه اختلاف حقوقی مطرح شده اند به ندرت موفق به قبولاندن این امر شده اند. بنابراین، اعتراض به صلاحیت براساس امتناع از وجود اختلاف میان طرف های مدعی، سیاست امیدوارکننده و توفیق آمیزی نیست.
ملاحظات اخلاقی: در تمام مراحل نگارش پژوهش حاضر، ضمن رعایت اصالت متون، صداقت و امانتداری رعایت شده است.
نتیجه‌گیری: با نگاهی بر رویکرد سابق دیوان در برخی قضایای بررسی شده، دیوان برای احراز وجود اختلاف تفاسیری انعطاف پذیر و موسع داشته است به نحوی که حتی در اعمال تشریفات و آیین دادرسی و رجوع به منابع واقعی و مادی نظام حقوقی سختگیرانه عمل نکرده است و این در حالی است که رویه شکل گرفته جدید در شیوه احراز وجود اختلاف سختگیرانه و مبتنی بر اثبات عینی اختلاف است.
مواد و روش‌ها: این تحقیق از نوع نظری بوده روش تحقیق به صورت توصیفی تحلیلی میباشد و روش جمعآوری اطلاعات بصورت کتابخانهای است و با مراجعه به اسناد، کتب و مقالات صورت گرفته است.
یافته‌ها: هدفِ معیار وجود اختلاف چه با رویکرد سابق یا رویکرد جدید دیوان، برای محافظت از عملکرد قضایی دیوان است. تعیین وجود اختلاف عملکرد ترافعی دیوان را محقق می کند، همانگونه که در قضیه کامرون شمالی بدان اشاره شده است. استدلال هایی که در جهت انکار وجود اختلاف و یا بطور ویژه اختلاف حقوقی مطرح شده اند به ندرت موفق به قبولاندن این امر شده اند. بنابراین، اعتراض به صلاحیت براساس امتناع از وجود اختلاف میان طرف های مدعی، سیاست امیدوارکننده و توفیق آمیزی نیست.
ملاحظات اخلاقی: در تمام مراحل نگارش پژوهش حاضر، ضمن رعایت اصالت متون، صداقت و امانتداری رعایت شده است.
نتیجه‌گیری: با نگاهی بر رویکرد سابق دیوان در برخی قضایای بررسی شده، دیوان برای احراز وجود اختلاف تفاسیری انعطاف پذیر و موسع داشته است به نحوی که حتی در اعمال تشریفات و آیین دادرسی و رجوع به منابع واقعی و مادی نظام حقوقی سختگیرانه عمل نکرده است و این در حالی است که رویه شکل گرفته جدید در شیوه احراز وجود اختلاف سختگیرانه و مبتنی بر اثبات عینی اختلاف است.
نوع مطالعه: پژوهشي |
دریافت: 1399/12/3 | پذیرش: 1400/4/10
دریافت: 1399/12/3 | پذیرش: 1400/4/10
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
