دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
چکیده:
زمینه و هدف: با توجه به شیوع ویروس کرونا و نوع پدیدی بیماری ها و سایر بیماری هایی که توان انتشار بین المللی دارد مخاطرات جدی برای سلامت انسان ها را ایجاد می کند. به طوری که امروز هیچ کشوری از آسیب به این بیماری ها در امان نیست. وجود این بحران برای کشورها مشخص می کند تا اقدامات فوق العادهای را برای محافظت از سلامتی و رفاه مردم انجام دهد. اما این اقدامات حتی در مواقع اضطراری عمومی باید بر اساس قانون باشد. مقررات حقوق بشری و میثاق مدنی سیاسی تکلیف دولتها را روشن کرده است که در این مقاله حق دسترسی مردم به مراقبت های بهداشتی و حق سلامت و همچنین اقدامات دولت در ایجاد محدودیت های اجتماعی در صورت تزاحم با مقررات حقوق بشری مورد امعان نظر قرار گرفته است.
مواد و روشها: این تحقیق از نوع نظری بوده روش تحقیق به صورت توصیفی تحلیلی میباشد و روش جمع آوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای است و با مراجعه به اسناد، کتب و مقالات صورت گرفته است.
یافتهها: حق بر سلامت و فرآیند تأمین آن در جامعه از مصادیق حقوق بشر است و دولت ها موظف به تأمین آن مطابق با استانداردهای جهانی هستند لذا شیوع ویروس کرونا دولت ها را وادار به اقدامات محدودیت ساز نموده اما این محدودیت باید مطابق با قانون باشد.
ملاحظات اخلاقی: در تمام مراحل نگارش پژوهش حاضر، ضمن رعایت اصالت متون، صداقت و امانتداری رعایت شده است.
نتیجهگیری: نتیجه حاصله با عنایت به مقررات بین الملل در زمینه حق سلامت فراهم نمودن حق سلامت که از حقوق ذاتی بشر است و در صوت ایجاد بحران دولت برای مقابله با آن در ایجاد محدودیت اجتماعی مبسوط الید نیست این محدودیت ها باید متناسب و محدود و بر اساس قانون باشد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
دریافت: 1400/1/28 | پذیرش: 1400/5/25