جلد 15 - ویژه نامه نوآوری حقوقی                   جلد 15 - ویژه نامه نوآوری حقوقی صفحات 511-499 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Neyshabouri M, Azimi Garkani H, Imam Jazayeri S M. A comparative study of additional litigation in Iranian and American law. MLJ 2021; 15 :499-511
URL: http://ijmedicallaw.ir/article-1-1474-fa.html
نیشابوری مریم، عظیمی گرکانی هادی، امام جزایری سید محمدرضا. مطالعه تطبیقی دعوای اضافی در حقوق ایران و آمریکا. مجله علمی پژوهشی حقوق پزشکی. 1400; 15 () :499-511

URL: http://ijmedicallaw.ir/article-1-1474-fa.html


1- گروه فقه و مبانی حقوق اسلامی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران،
2- گروه فقه و مبانی حقوق اسلامی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
3- گروه فقه و مبانی حقوق اسلامی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران،
چکیده:  
زمینه و هدف: دعوای اضافی دعوایی است که خواهان دعوای اصلی بر علیه خوانده دعوای اصلی اقامه می­ کند. در برخی از دادرسی ­ها احتمال دارد خواهان بعد از مطالبه خواسته اصلی، خواسته دیگری را مطالبه نماید. بنابراین بهترین چاره آن است نسبت به افزایش خواسته اقدام نماید. این تحقیق با هدف تبیین جایگاه دعوای اضافی در قانون آیین دادرسی مدنی ایران و آمریکا و  بیان شرایط و احکام آن انجام شده است.
مواد و روش‌ها: جهت انجام پژوهش حاضر از روش توصیفی-تحلیلی و به صورت تطبیقی و استفاده از منابع کتابخانه ­ای استفاده شده است.
یافته‌ها: بر اساس یافته­های تحقیق در موضوع دعوای اضافی، خواهان می‌تواند در خواسته اولیه خود تغییراتی اعمال نماید؛ این اختیار در حقوق ایران به دعوای اضافی مشهور می‌باشد، باید دانست که دعوای اضافی اگر چه در زمره دعاوی طاری قرار می‌گیرد، اما در میان حقوقدانان مغفول مانده و کمتر مورد توجه قرار گرفته است. این در حالی است که در حقوق سایر کشورها مانند آمریکا قاعده پانزدهم از قوانین فدرال دادرسی مدنی در ایالات متحده، نسبت به اصلاح و تکمیل رویکردهای پیشین اختصاص داده شد.
ملاحظات اخلاقی: انجام پژوهش حاضر با مبنا قرار دادن اصول اخلاقی نظیر ارجاع­دهی موثق و علمی و پرهیز از جانب­داری صورت گرفته است.
نتیجه‌گیری: در حقوق آمریکا، قانون، یکی کردن دعاوی را تشویق می ­کند؛ زیرا این امر باعث کاهش تراکم کار دادگاه ­ها، تسهیل قضاوت و جلوگیری از صدور احکام متناقض نسبت به دعاوی ناشی از یک موضوع می­ شود. قواعد آیین دادرسی مدنی فدرال آمریکا سازوکارهای قانونی متفاوتی برای رسیدن به این اهداف پیش­بینی کرده است. در قواعد آیین دادرسی مدنی فدرال آمریکا قواعد ۱۳-۱۴ و ۱۵ ناظر به تجمیع ادعاها، قواعد 19-20-23 ناظر به طرفین، قواعد 23-24 ناظر به خواهان­ ها و قاعده 42 ناظر به توأم نمودن دعاوی است. در حقوق داخلی ایران نیز، ماده 98 قانون آیین دادرسی مدنی (ماده 117 قانون سابق) بدون مطرح کردن موضوع دعوای اضافی، به درخواست خواهان، نسبت به اصلاح و تغییر دعوای اولیه توجه نشان داده شد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
دریافت: 1400/6/17 | پذیرش: 1400/10/27

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله علمی پژوهشی حقوق پزشکی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Medical Law Journal

Designed & Developed by : Yektaweb