گروه حقوق، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه مراغه، مراغه، ایران
چکیده:
زمینه و هدف: تشریفات توافقنامه داوری در پی اطمینان از آن است که طرفین واقعاً در مورد داوری توافق کردهاند و در این راستا مسائل مربوط به تحقق شرایط شکلی و رضایت ضروری به داوری اغلب درهم تنیدهاند و با هم مورد بررسی قرار میگیرند و از آنجا که در نظام حقوقی ایران برای شناخت اعتبار توافق داوری در عرصه تجاری بینالمللی حسب اینکه از سوی مرجع داوری یا دادگاه ملی مورد ارزیابی قرار گیرد. همچنین حسب اینکه در چه مرحلهای از مراحل رسیدگی باشد، قواعد حاکم بر اعتبار شکلی و تشریفات توافقنامه داوری میتواند متفاوت باشد، در این مقاله پس از واکاوی نظرات مختلف حکومت مقررات کنوانسیون نیویورک و با وجود شرایط تشریفاتی سهلتر در قوانین مقر داوری با حکومت تشریفات آسانتر چه در مقام قضای دولتی و چه در مقام خصوصی در قالب داوری مورد پذیرش قرار گرفت.
روش: پژوهش حاضر از نوع نظری به روش توصیفی ـ تحلیلی میباشد و روش جمعآوری اطلاعات آن به صورت کتابخانهای با مراجعه به اسناد، کتب و مقالات است.
ملاحظات اخلاقی: در تمام مراحل نگارش پژوهش حاضر، ضمن رعایت اصالت متون، صداقت و امانتداری رعایت شده است.
یافتهها: همراستایی اندیشه حاکم بر نظام تقنینی حقوق موضوعه ایران با رویکرد غالب نظام حقوقی حاکم بر عرف داوری تجاری بینالمللی راجع به تشریفات ناظر بر اعتباربخشی قراردادهای داوری در داوریهای موردی و سازمانی نویدبخشِ حل آسان اختلافات تجار ایرانی با لحاظ دستاوردهای نوین در عرصه داوری تجاری بینالمللی میباشد.
نتیجهگیری: در حاضر حقوق موضوعه ایران و هم در رویکرد و عرف حاکم بر نهادهای بینالمللی داوری با تأکید بر عملکرد داوریهای سازمانی، ضرورت وجود تشریفات ناظر بر اعتباربخشی قراردادهای داوری با تأکید بر تساهل در آن، در رسیدگیهای داوری و محاکم دولتی اعم از اینکه در چه مرحلهای از مراحل رسیدگی باشد، امری واضح و مشخص است.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
دریافت: 1401/4/14 | پذیرش: 1401/5/29