1- گروه حقوق، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه بینالمللی امام خمینی، قزوین، ایران.
2- گروه حقوق، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه بینالمللی امام خمینی، قزوین، ایران.،
چکیده:
زمینه و هدف: از مسائل مستحدثه و نوظهوری که در چند دهه اخیر مورد بحث و بررسی قرار گرفته است، کرایونیک یا فریزکردن بدن انسان مبتلا به بیماری لاعلاج جهت احیا مجدد با پیشرفت علم در آینده است. این افراد با هدف حفظ حیات خود تلاش میکنند با تندادن به این عمل از مرگ حتمی ناشی از بیماری خود نجات پیدا کنند. اثراتی که بر زندگی و وضعیت حقوقی آنها میتواند داشته باشد، سبب شده است که اندیشمندان به دنبال تبیین آثار حقوقی آن باشند. در این مقاله نیز به دنبال اثر آن بر عقود جایز فرد هستیم.
روش: این مقاله به روش توصیفی ـ تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانهای، با رجوع به کتب و مقالات علمی فراهم شده است.
ملاحظات اخلاقی: در این پژوهش اصول اخلاقی و امانتداری علمی رعایت شده است.
یافتهها: با استناد به نظر فقها در ارتباط با اثر بیهوشی بر عقود اذنی میتوان انفساخ عقود جایز (اذنی) فرد در اثر سرمازیستی را استنباط کرد.
نتیجهگیری: عقود جایز اذنی که در مقابل عقود لازم و لازمالاجرا قرار دارند با فوت و حجر طرفین آن منفسخ میشوند. در ارتباط با فرد سرمازیست میتوان گفت که با وجود زندهتصورکردن او، عقود جایزی که پیش از عمل فریزشدن فرد منعقد شدهاند، منفسخ میشوند. علت آن، این است که گرچه فریزبودن جزء موارد مصرح در قانون مدنی، یعنی فوت یا حجر که سبب انفساخ عقد جایزاند، ذکر نشده است، اما با استناد به نظر فقها در ارتباط با اثر بیهوشی بر عقود اذنی میتوان از بینرفتن عقود جایز اذنی فرد در اثر سرمازیستی را نیز استنباط کرد و به این نتیجه رسید که سرمازیستی نیز مانند حالت فردی که به کما رفته است، سبب ناتوانی در فرد و قطع اذن و انفساخ عقد میشود.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
دریافت: 1401/6/2 | پذیرش: 1401/8/27