جلد 16 - ویژه‌نامه تحولات حقوقی
جلد 16 - ویژه‌نامه تحولات حقوقی صفحات 215-201 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Mansourkhani F, Mirabbasi S B, Asgarkhani A M, Moradi M. Environmental Analysis of the Third Generation of Human Rights with an Emphasis on the Guarantee of Implementation. MLJ 2022; 16 :201-215
URL: http://ijmedicallaw.ir/article-1-1548-fa.html
URL: http://ijmedicallaw.ir/article-1-1548-fa.html
منصورخانی فریده، میرعباسی سیدباقر، عسگرخانی ابومحمد، مرادی مریم. تحلیل زیست‌محیطی نسل سوم حقوق بشر با تأکید بر ضمانت اجرا. مجله علمی پژوهشی حقوق پزشکی. 1401; 16 () :201-215
1- گروه حقوق بین‌الملل، واحد بین‌الملل قشم، دانشگاه آزاد اسلامی، قشم، ایران.
2- گروه حقوق، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
3- گروه بین‌الملل، واحد بین‌الملل قشم، دانشگاه آزاد اسلامی، قشم، ایران
2- گروه حقوق، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
3- گروه بین‌الملل، واحد بین‌الملل قشم، دانشگاه آزاد اسلامی، قشم، ایران
چکیده:
زمینه و هدف: رویکرد نسل سوم حقوق بشر نسبت به محیط زیست و ضمانت اجرای حمایت از محیط زیست از موضوعات مهمی است که در این مقاله تلاش شده مورد بررسی قرار گیرد.
روش: مقاله مورد اشاره توصیفی ـ تحلیلی بوده و با استفاده از روش کتابخانه‌ای به بررسی موضوع مورد اشاره پرداخته و جمع‌آوری داده‌ها، با مراجعه به اسناد، کتب و مقالات صورت گرفته است.
ملاحظات اخلاقی: در تمام مراحل نگارش پژوهش حاضر، اصالت متن، صداقت و امانتداری رعایت شده است.
یافته‌ها: برای آسیب به محیط زیست مجازات‌هایی چون جبران خسارت، جریمه مالی و اعاده به وضع سابق در نظر گرفته شده است. ضمانت اجراهای مدنی و اداری در حوزه خسارات‌های زیست‌محیطی قادر به جبران کامل خسارات وارده به محیط زیست و قربانیان انسانی آن نمی‌باشند. به عبارتی جریمه‌های مالی نتوانسته است بازدارنده در مقابل نقض‌های زیست‌محیطی باشد، لذا این ناکارآمدی با به کارگیری حقوق کیفری به عنوان امری مکمل در کنار ضمانت اجراهای موجود مورد توجه قرار گرفته است. در حقوق ایران نیز برای تخریب محیط زیست مجازات‌هایی مانند جزای نقدی و حبس به عنوان ضمانت اجرا تعیین شده است، اما مجازات‌های تعیین‌شده به ویژه میزان جزای نقدی، از بازدارندگی کافی برخوردار نیست.
نتیجه‌گیری: جامعه بین‌المللی متوجه بهره‌گیری از ضمانت اجرای کیفری در حمایت از محیط زیست در عرصه بین‌المللی شده و هرچند محدودساز و کار کیفری را وارد حوزه حقوق محیط زیست بین‌الملل کرده است، اما این امر با چالش‌هایی مانند حقوق بین‌الملل کلاسیک و حاکمیت‌محور، ماهیت خود محیط زیست و همچنین محدودیت‌های حقوق کیفری مواجه است. در حقوق ایران نیز لازم است ضمانت کیفری کارآمدتری به عنوان ضمانت اجرای کیفری تعیین شود.
روش: مقاله مورد اشاره توصیفی ـ تحلیلی بوده و با استفاده از روش کتابخانه‌ای به بررسی موضوع مورد اشاره پرداخته و جمع‌آوری داده‌ها، با مراجعه به اسناد، کتب و مقالات صورت گرفته است.
ملاحظات اخلاقی: در تمام مراحل نگارش پژوهش حاضر، اصالت متن، صداقت و امانتداری رعایت شده است.
یافته‌ها: برای آسیب به محیط زیست مجازات‌هایی چون جبران خسارت، جریمه مالی و اعاده به وضع سابق در نظر گرفته شده است. ضمانت اجراهای مدنی و اداری در حوزه خسارات‌های زیست‌محیطی قادر به جبران کامل خسارات وارده به محیط زیست و قربانیان انسانی آن نمی‌باشند. به عبارتی جریمه‌های مالی نتوانسته است بازدارنده در مقابل نقض‌های زیست‌محیطی باشد، لذا این ناکارآمدی با به کارگیری حقوق کیفری به عنوان امری مکمل در کنار ضمانت اجراهای موجود مورد توجه قرار گرفته است. در حقوق ایران نیز برای تخریب محیط زیست مجازات‌هایی مانند جزای نقدی و حبس به عنوان ضمانت اجرا تعیین شده است، اما مجازات‌های تعیین‌شده به ویژه میزان جزای نقدی، از بازدارندگی کافی برخوردار نیست.
نتیجه‌گیری: جامعه بین‌المللی متوجه بهره‌گیری از ضمانت اجرای کیفری در حمایت از محیط زیست در عرصه بین‌المللی شده و هرچند محدودساز و کار کیفری را وارد حوزه حقوق محیط زیست بین‌الملل کرده است، اما این امر با چالش‌هایی مانند حقوق بین‌الملل کلاسیک و حاکمیت‌محور، ماهیت خود محیط زیست و همچنین محدودیت‌های حقوق کیفری مواجه است. در حقوق ایران نیز لازم است ضمانت کیفری کارآمدتری به عنوان ضمانت اجرای کیفری تعیین شود.
نوع مطالعه: پژوهشي |
دریافت: 1401/6/4 | پذیرش: 1401/8/22
دریافت: 1401/6/4 | پذیرش: 1401/8/22
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
