Moghani H, Zaheri A, Sharifi Tarazkouhi H. Conceptology of Progressive Realization of the Right to Food the Contour between Food Security and Food Sovereignty. MLJ 2023; 17 (58) :1-12
URL:
http://ijmedicallaw.ir/article-1-1554-fa.html
1- گروه حقوق بینالملل، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.،
2- گروه حقوق بینالملل، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
3- گروه حقوق، دانشگاه امام حسین (ع)، تهران، ایران.،
چکیده:
زمینه و هدف: حقوق بینالملل همانند دیگر شاخههای حقوق از خلأ ناشی نمیشود و لزوماً هم به صورت پرسر و صدا در عالم حقوق چهرهنمایی نمیکند، بلکه اغلب در نتیجه توسعه نامحسوس ارزشهای یک جامعه در اثر ایدههای جدید و ریشهدار، هویدا شده و به ارزشهایی بدل میشود که پیشنیاز رشد آگاهی اجتماعی هستند تا بدانجا که اعتقادی غیر قابل نقض قائم بر تأیید مشروعیت و قانونیت آن ایجاد میشود، بدینترتیب عناصر «پیشهنجاری» حقوق بینالملل، مانند تفسیر بازیگران غیر دولتی و غیر قضایی برجسته، از جمله اسناد حقوق نرم، حتی اگر هنجارهای لازمالاجرا تشکیل نداده باشند، تا بدانجا کارایی دارند که بتوان آنها را عملاً در محدوده حق بر غذا به وضوح شاهد بود. نقش بازیگران مختلف در بسط اطلاعات مربوط به حق بر غذا به منظور جلب حمایت برای این دست از حقوق و همچنین تقویت این حق در گفتمان اصلی و حقوق بشر پررنگ است. این اثرگذاری را به وضوح میتوان در توسعه دامنه مفهوم حق بر غذا به منظور تحقق مترقی این حق با اعمال تئوری تغییر و هرچه دموکراتیزهکردن تحقق این حق بشری از ابتدای طرح مفهوم تاکنون در عرصه حقوق و سیاست دید. چنین گذاری عمدتاً از رهگذر مفهوم پذیرفتهشده امنیت غذایی به مفهوم رادیکال حاکمیت غذایی با محوریت تحقق مترقی حق بر غذا رخ داده است.
روش: این تحقیق از نوع نظری بوده و روش تحقیق به صورت توصیفی ـ تحلیلی است و روش جمعآوری اطلاعات به صورت کتابخانهای است و با مراجعه به اسناد، کتب و مقالات صورت گرفته است.
ملاحظات اخلاقی: در تحقیق حاضر، اصل امانتداری، صداقت، بیطرفی و اصالت اثر رعایت شده است.
یافتهها: تحقق حق بر غذا نیازمند اتخاذ رویکرد پایداری در تولید و توزیع است، این امر زمانی محقق میشود که برخلاف قواعد وضعشده پیشین، با ابتنای بر تئوری تغییر، رویکرد از پایین به بالا، جایگزین رویکرد غالب از بالا به پایین در تصمیمسازی و تصمیمگیری شود.
نتیجهگیری: به منظور هرچه دموکراتیزهکردن تحقق حق بشری بر غذا و دسترسی بشر به غذای سالم و پایدار، گذار از رویکرد امنیت غذایی به سمت حاکمیت غذایی که تصمیمسازی و تصمیمگیری از مزرعه تا سفره را به دست اصلیترین گروداران (مصرفکنندگان) میسپارد، ضروری مینماید.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
دریافت: 1401/6/17 | پذیرش: 1401/9/11