دوره 16، شماره 57 - ( 1-1401 )
جلد 16 شماره 57 صفحات 933-925 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Abbasi M, Miralaee N, Abbasian L, Fasih Ramandi M. Government Protection from the Rights of Public Health by Mandatory Injection of Covid-19 Vaccine. MLJ 2022; 16 (57) :925-933
URL: http://ijmedicallaw.ir/article-1-1562-fa.html
URL: http://ijmedicallaw.ir/article-1-1562-fa.html
عباسی محمود، میرعلایی نگین، عباسیان لادن، فصیح رامندی منصوره. واکسیناسیون اجباری؛ سازوکار حمایت از حق بر سلامت. مجله علمی پژوهشی حقوق پزشکی 1401; 16 (57) :933-925
1- مرکز تحقیقات اخلاق و حقوق پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
2- گروه بیماری‌های عفونی، مرکز تحقیقات ایدز، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
3- پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات، تهران، ایران
2- گروه بیماری‌های عفونی، مرکز تحقیقات ایدز، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
3- پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات، تهران، ایران
چکیده:
زمینه و هدف: با شروع همه‌گیری بیماری کرونا و دستیابی به واکسن آن، نگرانی در خصوص عدم استقبال و تمایل مردم و نسبت به دریافت واکسن اجباری شکل گرفته است. در میان مباحث حقوقی متعدد در زمینه همه‌گیری کووید-19، واکسیناسیون اجباری واکسن این بیماری، با توجه به تکلیف قانونی دولت‌ها نسبت به سلامت جامعه و از سوی دیگر اصل«رضایت فرد» در مداخلات پزشکی، از مباحث چالش‌برانگیز در این حوزه است.
روش: این پژوهش از نوع نظری با روش توصیفی ـ تحلیلی است و گردآوری اطلاعات آن با شیوه کتابخانه‌ای اسنادی صورت پذیرفته است.
ملاحظات اخلاقی: در تمام مراحل نگارش پژوهش حاضر، صداقت و امانتداری رعایت شده است.
یافته‌ها: در شرایط اضطراری و شیوع بیماری‌های همه‌گیر نظیر کرونا، مداخلات درمانی دولت‌ها امری است حیاتی و به جهت صیانت از بهداشت عمومی. مبحث سلامتی جمعی مستثنی از غیر قانونی‌بودن محدودیت آزادی‌های فردی است و دولت‌ها می‌توانند با وضع قوانین و الزامات ناشی از آن، ضمن محدودکردن آزادی‌های افراد، آن‌ها را وادار به رعایت الزامات بهداشتی و تزریق واکسن به منظور قطع زنجیره انتقال کووید-19 و حفظ سلامت سایرین و رعایت حقوق بشر نماید.
نتیجه‌گیری: وظایف دولت‌ها در حق بر سلامت جامعه مستثنی از غیر قانونی‌بودن محدودیت آزادی‌های فردی است و دولت‌ها می‌توانند با وضع قوانین و مقررات، ضمن محدودکردن آزادی‌های افراد، آن‌ها را وادار به رعایت الزامات بهداشتی و تزریق واکسن به منظور شکستن زنجیره انتقال ویروس کووید-19 و حفظ سلامت سایرین و رعایت حقوق بشر نماید.
روش: این پژوهش از نوع نظری با روش توصیفی ـ تحلیلی است و گردآوری اطلاعات آن با شیوه کتابخانه‌ای اسنادی صورت پذیرفته است.
ملاحظات اخلاقی: در تمام مراحل نگارش پژوهش حاضر، صداقت و امانتداری رعایت شده است.
یافته‌ها: در شرایط اضطراری و شیوع بیماری‌های همه‌گیر نظیر کرونا، مداخلات درمانی دولت‌ها امری است حیاتی و به جهت صیانت از بهداشت عمومی. مبحث سلامتی جمعی مستثنی از غیر قانونی‌بودن محدودیت آزادی‌های فردی است و دولت‌ها می‌توانند با وضع قوانین و الزامات ناشی از آن، ضمن محدودکردن آزادی‌های افراد، آن‌ها را وادار به رعایت الزامات بهداشتی و تزریق واکسن به منظور قطع زنجیره انتقال کووید-19 و حفظ سلامت سایرین و رعایت حقوق بشر نماید.
نتیجه‌گیری: وظایف دولت‌ها در حق بر سلامت جامعه مستثنی از غیر قانونی‌بودن محدودیت آزادی‌های فردی است و دولت‌ها می‌توانند با وضع قوانین و مقررات، ضمن محدودکردن آزادی‌های افراد، آن‌ها را وادار به رعایت الزامات بهداشتی و تزریق واکسن به منظور شکستن زنجیره انتقال ویروس کووید-19 و حفظ سلامت سایرین و رعایت حقوق بشر نماید.
واژه‌های کلیدی: کووید-19، حقوق بشر، واکسیناسیون، سلامت عمومی، الزامات دولتی
نوع مطالعه: پژوهشي |
دریافت: 1401/4/3 | پذیرش: 1401/8/27
دریافت: 1401/4/3 | پذیرش: 1401/8/27
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
