جلد 16 - ویژه‌نامه تحولات حقوقی
جلد 16 - ویژه‌نامه تحولات حقوقی صفحات 133-119 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Heydari H, Rahimi F, Shahsavandi E. The Iranian Law Approach to the Environment in the Implementation Foreign Investment Contracts. MLJ 2022; 16 :119-133
URL: http://ijmedicallaw.ir/article-1-1566-fa.html
URL: http://ijmedicallaw.ir/article-1-1566-fa.html
حیدری هومن، رحیمی فتح‌الله، شاهسوندی اسماعیل. رویکرد حقوق ایران به محیط زیست در اجرای قراردادهای سرمایه‌گذاری خارجی. مجله علمی پژوهشی حقوق پزشکی. 1401; 16 () :119-133
هومن حیدری1 
، فتح‌الله رحیمی* 2، اسماعیل شاهسوندی1
، فتح‌الله رحیمی* 2، اسماعیل شاهسوندی1
1- گروه حقوق بین‌الملل، دانشکده علوم انسانی، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.،
2- گروه حقوق بین‌الملل، دانشکده علوم انسانی، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
2- گروه حقوق بین‌الملل، دانشکده علوم انسانی، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
چکیده:
زمینه و هدف: سرمایه‌گذاری خارجی در کنار فواید متعدد، می‌توان باعث آسیب و تخریب محیط زیست شود. در این مقاله تلاش شده رویکرد حقوق ایران به محیط زیست در انعقاد قراردادهای سرمایه‌گذاری خارجی بررسی شود.
روش: مقاله حاضر توصیفی تحلیلی بوده و از روش کتابخانه‌ای استفاده شده است.
ملاحظات اخلاقی: در این مقاله، اصالت متون، صداقت و امانتداری رعایت شده است.
یافته‌ها: در حقوق ایران فعالیت‌های سرمایه‌گذار خارجی نیازمند کسب مجوز از سازمان محیط زیست است. تعهدات سرمایه‌گذار خارجی در خصوص مسائل زیست‌محیطی شامل عدم تخریب محیط زیست، عدم آلوده‌کردن رودخانه‌ها، فلات قاره و منطقه انحصاری اقتصادی و مسئولیت در قبال محیط زیست متناسب با میزان آلودگی است که البته عمدتاً به صورت کلی و گذرا مورد اشاره قرار گرفته است. در خصوص تعهدات غیر قراردادی نیز می‌توان به قوانین عام‌تری چون اصل ۵۰ قانون اساسی و برخی قواعد بین‌المللی در خصوص ضرورت حفظ محیط زیست و مسئولیت به جبران خسارت اشاره کرد. تعهدات و مسئولیت شرکت‌های سرمایه‌گذاری خارجی در جبران خسارت زیست‌محیطی، البته با چالش‌هایی مواجه است. ابهامات در خصوص قوانین حاکم بر رعایت الزامات زیستی از سوی سرمایه‌گذار خارجی، مشخص‌نبودن سازوکار نظارت بر رعایت قواعد زیست‌محیطی از سوی سرمایه‌گذار خارجی و همچنین مرجع حل و فصل اختلافات، از جمله این چالش‌هاست.
نتیجه‌گیری: لازم است در قراردادهای سرمایه‌گذاری خارجی مسائل زیست‌محیطی به صورت یک توافق‌نامه شفاف و با جزئیات ضمیمه قرارداد شده و سازوکار جبران خسارت و مرجع رسیدگی مشخص شود.
روش: مقاله حاضر توصیفی تحلیلی بوده و از روش کتابخانه‌ای استفاده شده است.
ملاحظات اخلاقی: در این مقاله، اصالت متون، صداقت و امانتداری رعایت شده است.
یافته‌ها: در حقوق ایران فعالیت‌های سرمایه‌گذار خارجی نیازمند کسب مجوز از سازمان محیط زیست است. تعهدات سرمایه‌گذار خارجی در خصوص مسائل زیست‌محیطی شامل عدم تخریب محیط زیست، عدم آلوده‌کردن رودخانه‌ها، فلات قاره و منطقه انحصاری اقتصادی و مسئولیت در قبال محیط زیست متناسب با میزان آلودگی است که البته عمدتاً به صورت کلی و گذرا مورد اشاره قرار گرفته است. در خصوص تعهدات غیر قراردادی نیز می‌توان به قوانین عام‌تری چون اصل ۵۰ قانون اساسی و برخی قواعد بین‌المللی در خصوص ضرورت حفظ محیط زیست و مسئولیت به جبران خسارت اشاره کرد. تعهدات و مسئولیت شرکت‌های سرمایه‌گذاری خارجی در جبران خسارت زیست‌محیطی، البته با چالش‌هایی مواجه است. ابهامات در خصوص قوانین حاکم بر رعایت الزامات زیستی از سوی سرمایه‌گذار خارجی، مشخص‌نبودن سازوکار نظارت بر رعایت قواعد زیست‌محیطی از سوی سرمایه‌گذار خارجی و همچنین مرجع حل و فصل اختلافات، از جمله این چالش‌هاست.
نتیجه‌گیری: لازم است در قراردادهای سرمایه‌گذاری خارجی مسائل زیست‌محیطی به صورت یک توافق‌نامه شفاف و با جزئیات ضمیمه قرارداد شده و سازوکار جبران خسارت و مرجع رسیدگی مشخص شود.
واژه‌های کلیدی: محیط زیست، قرارداد سرمایه‌گذاری خارجی، تعهدات قراردادی، تعهدات غیر قراردادی، خسارت، مرجع رسیدگی
نوع مطالعه: پژوهشي |
دریافت: 1401/8/17 | پذیرش: 1401/10/12
دریافت: 1401/8/17 | پذیرش: 1401/10/12
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
