دوره 17، شماره 58 - ( 1-1402 )
جلد 17 شماره 58 صفحات 180-167 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Sadeghi S V, Alsharif M M. Civil Liability Due to Surgical Instruments Remaining in the Patient's Body. MLJ 2023; 17 (58) :167-180
URL: http://ijmedicallaw.ir/article-1-1573-fa.html
URL: http://ijmedicallaw.ir/article-1-1573-fa.html
صادقی سیدوحید، الشریف محمدمهدی. مسئولیت مدنی ناشی از باقی‌ماندن وسایل جراحی در بدن بیمار. مجله علمی پژوهشی حقوق پزشکی. 1402; 17 (58) :167-180
1- گروه حقوق، دانشکده علوم اداری و اقتصاد، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران.،
2- گروه حقوق، دانشکده علوم اداری و اقتصاد، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران.
2- گروه حقوق، دانشکده علوم اداری و اقتصاد، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران.
چکیده:
زمینه و هدف: امروزه با توجه به پیچیدگی عمل‌های جراحی و همچنین نقش سرعت در این عمل‌ها، پزشک طرف قرارداد جهت انجام تعهد خود، تیمی متشکل از دستیاران و پرستاران را به خدمت می‌گیرد؛ در حین عمل ممکن است لوازم جراحی مانند گاز استریل در داخل بدن بیمار جا مانده باشد. حال سؤال آن است که مسئول این خطای پزشکی چه شخصی است؟
روش: این جستار با روش توصیفی ـ تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه‌ای فقهی و حقوقی به رشته تحریر درآمده است.
ملاحظات اخلاقی: این پژوهش با رعایت اصول اخلاقی و امانتداری انجام پذیرفته است.
یافته‌ها: بررسی مسأله ذیل مسئولیت قهری این پاسخ را به ما خواهد داد که پرستاران (اسکراب و سیرکولار)، یکی از اشخاص مسئول در این قضیه هستند، زیرا در خصوص وظیفه شمارش به درستی انجام وظیفه ننموده، فلذا خسارت منتسب به آن‌ها است. به علاوه پزشک و یا شخصی که مسئول خارج‌نمودن وسایل جراحی است در صورت تقصیر دارای مسئولیت اشتراکی با پرستار خواهد بود.
نتیجه‌گیری: به عنوان قاعده اولیه در فقه و حقوق، ایراد خسارت از سوی ثالث، مسئولیتی برای پزشک (متعهد) ایجاد نخواهد کرد، مگر این مسئولیت صراحتاً یا ضمناً بر شخص متعهد شرط شده باشد. برخلاف حقوق کشورهای دیگر، مسئولیت قراردادی ناشی از فعل غیر را نمی‌توان در حقوق ایران به عنوان یک اصل مطرح نمود، در نتیجه تنها کسی که خسارت منتسب به او است مسئول جبران خسارت است. راهکارهای مشابه برای مسئولیت متعهد قراردادی در صورت ورود خسارت از سوی ثالث وجود دارد که در قالب شرط ضمن عقد و حکم حکومتی قابل طرح است.
روش: این جستار با روش توصیفی ـ تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه‌ای فقهی و حقوقی به رشته تحریر درآمده است.
ملاحظات اخلاقی: این پژوهش با رعایت اصول اخلاقی و امانتداری انجام پذیرفته است.
یافته‌ها: بررسی مسأله ذیل مسئولیت قهری این پاسخ را به ما خواهد داد که پرستاران (اسکراب و سیرکولار)، یکی از اشخاص مسئول در این قضیه هستند، زیرا در خصوص وظیفه شمارش به درستی انجام وظیفه ننموده، فلذا خسارت منتسب به آن‌ها است. به علاوه پزشک و یا شخصی که مسئول خارج‌نمودن وسایل جراحی است در صورت تقصیر دارای مسئولیت اشتراکی با پرستار خواهد بود.
نتیجه‌گیری: به عنوان قاعده اولیه در فقه و حقوق، ایراد خسارت از سوی ثالث، مسئولیتی برای پزشک (متعهد) ایجاد نخواهد کرد، مگر این مسئولیت صراحتاً یا ضمناً بر شخص متعهد شرط شده باشد. برخلاف حقوق کشورهای دیگر، مسئولیت قراردادی ناشی از فعل غیر را نمی‌توان در حقوق ایران به عنوان یک اصل مطرح نمود، در نتیجه تنها کسی که خسارت منتسب به او است مسئول جبران خسارت است. راهکارهای مشابه برای مسئولیت متعهد قراردادی در صورت ورود خسارت از سوی ثالث وجود دارد که در قالب شرط ضمن عقد و حکم حکومتی قابل طرح است.
نوع مطالعه: پژوهشي |
دریافت: 1401/9/16 | پذیرش: 1401/11/13
دریافت: 1401/9/16 | پذیرش: 1401/11/13
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
