1- گروه حقوق، دانشکده حقوق، دانشگاه مازندران، مازندران، ایران.
2- گروه حقوق، دانشکده حقوق، دانشگاه مازندران، مازندران، ایران.،
چکیده:
زمینه و هدف: قواعد جبرانکننده زیانهای واردشده به مصرفکنندگان و شناسایی مسئولیت تولیدکنندگان محصولات دارویی معیوب و واکسنهای غیر ایمن 19 جهت جبران ضرر و زیان وارده از جایگاه مهمی برخوردار است. در خصوص نظام مسئولیت غیر قراردادی به طور کلی دو راهکار را میتوان مد نظر قرارداد، به طوری که در بعضی از کشورها مثل ایران، مسئولیت تولیدکننده مبتنی بر تقصیر است و این در صورتی است که در بعضی از کشورها، از قبیل کشور آمریکا و انگلیس، مسئولیت تولیدکنندگان دارویی، از جمله واکسنها مبتنی بر قاعده مسئولیت محض است. مهمترین اهداف این پژوهش به سه دسته تقسیم میشوند: هدف اصلی بررسی تطبیقی نقش نظام مسئولیت مدنی در ایمنبودن واکسن کووید-19 است و اهداف فرعی پژوهش، بررسی چگونگی شیوه جبران خسارت از زیاندیدگان ناشی از مصرف واکسن کووید-19 و بررسی نظام مسئولیت مدنی محض است.
روش: روش این پژوهش از نوع توصیفی ـ تحلیلی است؛ شیوه گردآوری مطالب به صورت کتابخانهای و اسنادی است.
ملاحظات اخلاقی: در تمام مراحل نگارش پژوهش حاضر ضمن رعایت اصالت متون، صداقت و امانتداری رعایت شده است.
یافتهها: مهمترین یافتههای این پژوهش این است که اولین گام در راستای حمایت از آسیبدیدگان و مصرفکنندهها، تصویب قوانین و مقررات مناسب است تا اینکه نخست، سیستم توزیع و مصرف را سامان داده تا از بروز ضرر و زیان مادی و معنوی به دلیل عدم سلامت و ایمنی محصولات تولیدی در زمینه فرآوردههای دارویی و به ویژه واکسن ویروس کووید-19 پیشگیری شود؛ دوم اینکه، در صورت وقوع ضرر و زیان، بتوان از طریق ضمانت اجراهای مناسب به شیوه آسان و سریع، بتوان به جبران احقاق حقوق زیاندیده به نحو مؤثری اقدام کرد؛ سوم اینکه شرکتهای فراملی، میتوانند اقداماتی در توسعه اجتماعی انجام میدهند.
نتیجهگیری: در نهایت اینطور میتوان نتیجه گرفت که خسارت ناشی از تزریق واکسن کووید-19 و سایر واکسنها میبایست جبران شود، هرچند در این خصوص دولتها شیوههای مختلفی را پیشبینی کردهاند.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
دریافت: 1401/10/10 | پذیرش: 1401/12/7