1- گروه فقه و مبانی حقوق اسلامی، واحد ورامین، دانشگاه آزاد اسلامی، ورامین، ایران.،
2- گروه فقه و حقوق، واحد ورامین، دانشگاه آزاد اسلامی، ورامین، ایران
3- گروه فقه و حقوق، واحد ورامین، دانشگاه آزاد اسلامی، ورامین، ایران،
چکیده:
زمینه و هدف: مقاله حاضر در پی تبیین حق بر باروری مصنوعی از منظر فقه امامیه و اسناد بینالمللی میباشد. در همین راستا، بررسی رویکردهای حقوقی بینالمللی نظیر اسناد جهانی حقوق بشر، از جمله سازمان بهداشت جهانی مد نظر است. همچنین از منظر فقهی نیز به دیدگاههای موافق و مخالف مطرح از سوی فقها پرداخته میشود.
روش: مقاله حاضر از نوع کیفی و روش آن نیز تحلیلی ـ توصیفی و بهرهگیری از منابع اسنادی است.
ملاحظات اخلاقی: اصول اخلاقی، از جمله استناددهی دقیق و استفاده از منابع با رعایت اصول ارجاعدهی رعایت شده است.
یافتهها: اسناد بینالمللی با نگاهی کلی و جهانشمول، حق بر باروری مصنوعی را یکی از ابعاد حق بر سلامتی و بهداشت میدانند که نیازمند حمایت از سوی حقوق بشر جهانی است. فقه امامیه نیز دیدگاههای موافق و مخالفی در این زمینه دارد که بر «حکمی بودن» فرزند متولدشده از باروری مصنوعی و رعایت حقوق کودک متولدشده از باروری تأکید دارند.
نتیجهگیری: اسناد بینالمللی از گونههای مختلف باروری مصنوعی و حق مشارکتکنندگان در این روش اعم از مرد، زن و کودک متولدشده را برابر با سایر شهروندان میدانند و در فقه امامیه نیز علیرغم برخی اختلافات، بر رعایت اصول شرعی، از جمله ندیدن ظواهر فردی که در حال استفاده از این روش است و عدم انجام آن از سوی زوجهای بیگانه اتفاق نظر دارند.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
دریافت: 1401/10/19 | پذیرش: 1402/2/13