1- گروه حقوق، واحد آیتا... آملی، دانشگاه آزاد اسلامی، آمل، ایران.،
2- گروه حقوق، واحد تهران غرب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
چکیده:
زمینه و هدف: یکی از روشهای بانکها برای کاهش مطالبات معوق، اعطای تسهیلات جدید است که البته همواره محل بحث و نظر بوده است. هدف مقاله حاضر بررسی وضعیت حقوقی قراردادهای اعطای تسهیلات بانکی جدید به منظور تسویه تسهیلات قبلی است.
روش: مقاله مورد اشاره توصیفی ـ تحلیلی بوده و از روش کتابخانهای استفاده شده است.
ملاحظات اخلاقی: در تمام مراحل نگارش پژوهش حاضر، اصالت متون، صداقت و امانتداری رعایت شده است.
یافتهها: بانکها برای تسویه تسهیلات قبلی، اقدام به انعقاد قراردادهای مشارکتی جدید با وامگیرنده با هدف تسویه تسهیلات قبلی میکنند. در زمان اتمام مدت قرارداد وامگیرنده توانایی تسویه تسهیلات ماخوذه را ندارد. بانک یا مؤسسه اعتباری نسبت به اخذ سود و جریمه تأخیر تأدیه اقدام مینماید و قرارداد جدیدی تحت عنوان مشارکت مدنی تنظیم و مبلغ قرارداد جدید، تسهیلات سابق را تسویه مینماید. قراردادهای مشارکت مدنی به عنوان یکی از پرکاربردترین قراردادهای بانکی که بانک با انعقاد آن مبادرت به اعطای تسهیلات به افراد میکند، شناخته میشود. در واقع به نظر بسیاری از متخصصان، بانکداری اسلامی آن است که افراد با انعقاد عقد مشارکت در سود و زیان به نسبت شریک میشوند. در چنین تسهیلاتی معمولاً سهمالشرکه در عقد مشارکت به حساب طرف حساب مشارکت مدنی واریز نمیشود و این مبلغ برای تهاتر بدهی بدهکاران برداشت میشود.
نتیجهگیری: قراردادهای اعطای تسهیلات بانکی جدید به منظور تسویه تسهیلات قبلی در صورتی صحیح است که صوری نباید و به دلایل فورسماژور و در راستای اشتغالزایی باشد، در حالی که اینگونه نیست.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
دریافت: 1402/1/8 | پذیرش: 1402/3/8