دوره 17، شماره 58 - ( 1-1402 )
جلد 17 شماره 58 صفحات 397-384 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Marandi B, Rafiei M T. A Comparative Study of the Legal Nature of Non-Fulfillment of Contractual Obligations Due to the Corona Virus Pandemic
in Iranian Legal System and International Documents. MLJ 2023; 17 (58) :384-397
URL: http://ijmedicallaw.ir/article-1-1651-fa.html
URL: http://ijmedicallaw.ir/article-1-1651-fa.html
مرندی بابک، رفیعی محمدتقی. مطالعه تطبیقی ماهیت حقوقی عدم اجرای تعهدات قراردادی به سبب پاندمی ویروس کرونا در سیستم حقوقی ایران و اسناد بینالمللی. مجله علمی پژوهشی حقوق پزشکی. 1402; 17 (58) :384-397
بابک مرندی1 
، محمدتقی رفیعی*2 
، محمدتقی رفیعی*2
1- گروه حقوق خصوصی، پردیس بینالمللی ارس، دانشگاه تهران، تهران، ایران،
2- پردیس بینالمللی ارس، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
2- پردیس بینالمللی ارس، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
چکیده:
زمینه و هدف: پاندمی ویروس کرونا (کووید-۱۹) علاوه بر ابعاد پزشکی و آثار اجتماعی و اقتصادی متعددی که به دنبال داشت، از منظر حقوقی نیز مسائل متعددی، از جمله عدم اجرای تعهدات قراردادی به همراه داشت که همچنان محل بحث و نظر است. هدف مقاله حاضر بررسی تطبیقی ماهیت حقوقی عدم اجرای تعهدات قراردادی به سبب پاندمی کرونا در نظام حقوقی ایران و اسناد بینالمللی است.
روش: مقاله حاضر توصیفی ـ تحلیلی است. مواد و داده‌ها نیز کیفی است و از فیش‌برداری در گردآوری مطالب و داده‌ها استفاده شده است.
ملاحظات اخلاقی: در این مقاله، اصالت متن، صداقت و امانتداری رعایت شده است.
یافته‌ها: یافته‌ها بر این امر دلالت دارد که در حقوق ایران، تحت شرایطی عدم اجرای قرارداد با توسل به قاعده قوه قاهره و عسر و حرج (هاردشیپ) امکان‌پذیر است و می‌توان کرونا را از مصادیق فورس‌ماژور یا قوه قاهره دانست. در اسناد بینالمللی چون یونیدورا و کنوانسیون بیع بینالمللی کالا نیز امکان عدم اجرای تعهدات قراردادی ناشی از پاندمی کرونا در زمره مصادیق قوه قاهره امکان‌پذیر بوده و در قالب نظریاتی چون هاردشیپ و دشواری اجرای قرارداد نیز قابل تبیین است.
نتیجه‌گیری: شباهت زیادی میان حقوق ایران و اسناد بینالمللی در خصوص عدم اجرای تعهدات قراردادی به سبب پاندمی کرونا وجود دارد، هرچند در اسناد بینالمللی به صراحت بیشتری به فورس‌ماژور و به خصوص هاردشیپ و دشواری اجرای قرارداد پرداخته شده است.
روش: مقاله حاضر توصیفی ـ تحلیلی است. مواد و داده‌ها نیز کیفی است و از فیش‌برداری در گردآوری مطالب و داده‌ها استفاده شده است.
ملاحظات اخلاقی: در این مقاله، اصالت متن، صداقت و امانتداری رعایت شده است.
یافته‌ها: یافته‌ها بر این امر دلالت دارد که در حقوق ایران، تحت شرایطی عدم اجرای قرارداد با توسل به قاعده قوه قاهره و عسر و حرج (هاردشیپ) امکان‌پذیر است و می‌توان کرونا را از مصادیق فورس‌ماژور یا قوه قاهره دانست. در اسناد بینالمللی چون یونیدورا و کنوانسیون بیع بینالمللی کالا نیز امکان عدم اجرای تعهدات قراردادی ناشی از پاندمی کرونا در زمره مصادیق قوه قاهره امکان‌پذیر بوده و در قالب نظریاتی چون هاردشیپ و دشواری اجرای قرارداد نیز قابل تبیین است.
نتیجه‌گیری: شباهت زیادی میان حقوق ایران و اسناد بینالمللی در خصوص عدم اجرای تعهدات قراردادی به سبب پاندمی کرونا وجود دارد، هرچند در اسناد بینالمللی به صراحت بیشتری به فورس‌ماژور و به خصوص هاردشیپ و دشواری اجرای قرارداد پرداخته شده است.
نوع مطالعه: پژوهشي |
دریافت: 1401/6/19 | پذیرش: 1402/4/7
دریافت: 1401/6/19 | پذیرش: 1402/4/7
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
