دوره 17، شماره 58 - ( 1-1402 )                   جلد 17 شماره 58 صفحات 573-559 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Salari P, Sirghani M, Salari P, Sarshar F. Legal Effects of Using Food Preservatives and Its Harmful Effects on Public Health. MLJ 2023; 17 (58) :559-573
URL: http://ijmedicallaw.ir/article-1-1666-fa.html
سالاری پوراندخت، سیرغانی محسن، سالاری پریسا، سرشار فاطمه. آثار حقوقی استفاده از نگهدارنده‌های مواد غذایی و تأثیرات مخرب آن‌ها بر سلامت عمومی. مجله علمی پژوهشی حقوق پزشکی. 1402; 17 (58) :559-573

URL: http://ijmedicallaw.ir/article-1-1666-fa.html


1- گروه حقوق بین‌الملل، دانشکده حقوق، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران.،
2- گروه حقوق، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.
3- گروه زیست‌شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی مشهد، ایران.،
چکیده:  
زمینه و هدف: حق بر سلامت یکی از انواع حقوق متعلق به انسان می‌باشد که هدف آن، حمایت از افراد جامعه است و دولت‌ها با اتخاذ تصمیمات مناسب، ضامن فراهم‌ساختن امکانات لازم برای رسیدن به این هدف می‌باشند. شناسایی و احترام به این حق در قرآن و قوانین موجود تصریح‌شده در کشور ما و در حقوق بین‌الملل نیز از جایگاه خاصی برخوردار است، بدین‌ترتیب سازمان ملل و دیگر سازمان‌های بین‌المللی در راستای تأمین این حقوق مرتبط، تدابیری پیش‌بینی و راه دستیابی به این نوع از حقوق بنیادین انسان را هموار نمودند. بنابراین میزان استفاده و شناخت انواع مختلف نگهدارنده‌های مواد غذایی به نقش آن‌ها در افزایش طول عمر غذای انسان است، به علت اینکه سوءمصرف آن‌ها می‌تواند حقوق اساسی انسان را نقض و تأثیر مخرب بر سلامت بگذارد، حائز اهمیت می‌باشد.
روش: مطالعه مروری حاضر به شیوه توصیفی ـ تحلیلی، به صورت کتابخانه‌ای و با استفاده از کتب مختلف، مقالات، داده‌ها و قوانین، نگارش یافته است.
ملاحظات اخلاقی: در سراسر پژوهش حاضر صداقت و امانتداری علمی به طور کامل در نظر گرفته شده است.
یافته‌ها: استفاده از نگهدارنده‌های مصنوعی مواد غذایی مزیت‌هایی همچون افزایش ماندگاری مواد خوراکی گوناگون را به دنبال دارد، اگرچه مصرف آن‌ها می‌تواند دربردارنده خطراتی باشد. به علاوه، نگهدارنده‌های طبیعی دارای اولویت بیشتری برای مصرف است، چراکه ماهیت آن‌ها از مواد غیر مضر می‌باشد.
نتیجه‌گیری: با توجه به مطالعه قوانین داخلی در ایران اگر میزان مجاز مصرف و نوع افزودنی‌های مواد غذایی مورد توجه قرار نگیرد، این عمل می‌تواند به عنوان یک جرم تلقی شده که منجر به بارشدن مجازات گوناگونی بر متهم در دادگاه می‌شود.

 
نوع مطالعه: مروری |
دریافت: 1402/3/30 | پذیرش: 1402/6/8

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله علمی پژوهشی حقوق پزشکی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Medical Law Journal

Designed & Developed by : Yektaweb