Zargariyan T, Yousefzadeh F S. A Research on Compensation for Tooth Loss and Tooth Fracture in Light of Criticism and Proposed Amendment to Article 620 of the Penal Code. MLJ 2024; 18 (59) :640-654
URL:
http://ijmedicallaw.ir/article-1-1674-fa.html
زرگریان طه، یوسفزاده فرحنازسادات. بازاندیشی فقهی ـ حقوقی دیه تَرک و لَقی دندان
در پرتو نقد و پیشنهاد اصلاح ماده 620 ق.م.ا. مجله علمی پژوهشی حقوق پزشکی. 1403; 18 (59) :640-654
URL: http://ijmedicallaw.ir/article-1-1674-fa.html
1-
2- گروه حقوق، واحد اراک، دانشگاه آزاد اسلامی، اراک، ایران.
چکیده:
زمینه و هدف: قانونگذار جزایی، جنایات ترک دندان و لقشدن دندان را در صورتی که در حکم از بینرفتن دندان نباشد، طی ماده 620 ق.م.ا، ارش اعلام کرده است: «ایجاد ترک یا لقکردن دندان، هرگاه در حکم از بینبردن آن باشد، موجب دیه همان دندان و در غیر این صورت موجب ارش است.» مطالعات فقهی ـ حقوقی و ارزیابیهای انجامشده، بیانگر نقد جدی به حکم ارش در جنایات مورد نظر است.
روش: پژوهش پیش رو با حفظ ماهیت نظری خود، دادههای اطلاعاتی که از طریق مراجعه به کتابخانه، اسناد و مقالات جمعآوری کرده است را با روش توصیفی ـ تحلیلی مورد ارزیابی قرار داده است.
ملاحظات اخلاقی: اصالت متون در تمامی مراحل نگارش، رعایت شده تا از این طریق به مواضع صداقت و امانتداری توجه ویژه شده باشد.
یافتهها: تتبع در منابع فقه امامیه بیانگر وجود سه دیدگاه درباره جنایات ترکدندان و لقشدن دندان است. یک دیدگاه فقهی که قانونگذار از آن تبعیت کرده است، به ارش معتقد است. گروهی از فقها، حکم جنایات مذکور را از قرار دوسوم دیه همان دندان میدانند و گروه دیگری از فقها، حکم جنایات مورد بحث را برابر با یکدوم دیه همان دندان عنوان میکنند.
نتیجهگیری: تحقیقات فقهی ـ حقوقی، بیانگر وجود دلیل روایی برای دیه مقدر در ترک دندان و لقشدن دندان است، هرچند دلیل دیدگاه دوسوم دیه قابل خدشه است، اما دلیل رواییِ دیدگاهی که دیه را در جنایات ترک دندان و لقشدن دندان با یکدوم دیه همان دندان اعلام میکند، قابل پذیرش است.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
دریافت: 1402/4/17 | پذیرش: 1402/7/26